Даміцыян

Даміцыян лац.: Titus Flavius Domitianus
Дзейнасць	палітык
Веравызнанне	старажытнарымская рэлігія
Нараджэнне	24 кастрычніка 51 Рым, Рымская імперыя, Старажытны Рым
Смерць	18 верасня 96 (44 гады) Рым, Рымская імперыя, Старажытны Рым
Пахаванне	Рым
Дынастыя	Дынастыя Флавіяў
Бацька	Веспасіян
Маці	Флавія Даміцылла Старэйшая[d]
Жонка	Даміцыя Лангіна[d]
Дзеці	Ціт Флавій Цэзар[d], Flavia[d], Vespasian the Younger[d] і Domitian the Younger[d]

Ціт Флавій Даміцыян (лац.: Titus Flavius Domitianus; 24 кастрычніка 51, Рым — 18 верасня 96) — рымскі імператар (81—96).

Апошні з дынастыі Флавіяў, малодшы сын Веспасіяна. У 83 перамог герм. племя хетаў, арганізаваў будаўніцтва лімеса (сістэма пагранічных умацаванняў), заснаваў правінцыі Ніжняя і Верхняя Германія. У 85—92 вёў барацьбу на Дунаі супраць цара дакаў Дэцэбала, у 89 вымушаны быў заключыць мір, паводяе якога рымляне абавязваліся выплачваць дакам штогоднюю даніну. Праводзіў самадзяржаўную палітыку, абмяжоўваў уплыў сената, абапіраўся на саслоўе коннікаў і войска, загадаў называць сябе «гаспадаром і богам», што выклікала апазідыю сената. Забіты ў выніку змовы і пракляты сенатам.

Біяграфія Даміцыяна выкладзена Светоніем.

Гл. таксама

• Гней Юлій Агрыкала