Зборная Францыі па футболе

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
 Францыя
Мянушкі Сінія (фр.: Les Bleus)
Трохкаляровыя (фр.: Les Tricolores)
Канфедэрацыя УЕФА (Еўропа)
Федэрацыя Федэрацыя футбола Францыі
Галоўны трэнер
Капітан Уго Льярыс
Найбольшая колькасць гульняў Уго Льярыс (145)
Найлепшы бамбардзір Аліўе Жыру (53)
Хатні стадыён Стад дэ Франс
Код ФІФА FRA
Форма
Асноўная
форма
Форма
Рэзервовая
форма
Рэйтынг ФІФА
Дзеючы 7 (7 чэрвеня 2018)
Найвышэйшы 1 (сакавік 2001 — сакавік 2002)
Найніжэйшы 27 (верасень 2010)
Рэйтынг Эла
Дзеючы 5 (18 красавіка 2018)
Найвышэйшы 1 (апошні раз у ліпені 2007)
Найніжэйшы 40 (сакавік — ліпень 1930)
Першая гульня
Бельгія Бельгія 3:3 Францыя Францыя
(Брусель, Бельгія; 1 мая 1904)
Самая буйная перамога
Францыя Францыя 14:0 Гібралтар Гібралтар
(Ніца, Францыя; 18 лістапада 2023)
Самае буйное паражэнне
Данія Данія 17:1 Францыя Францыя
(Лондан, Англія; 22 кастрычніка 1908)
Чэмпіянат свету
Колькасць удзелаў 16 (Упершыню 1930)
Найлепшы вынік Чэмпіён (1998, 2018)
Чэмпіянат Еўропы
Колькасць удзелаў 10 (Упершыню 1960)
Найлепшы вынік Чэмпіён (1984, 2000)
Кубак канфедэрацый
Колькасць удзелаў 2 (Упершыню 2001)
Найлепшы вынік Чэмпіён (2001, 2003)
Спартыўныя ўзнагароды
Чэмпіянаты свету па футболе
Бронза Швецыя 1958
Бронза Мексіка 1986
Золата Францыя 1998
Серабро Германія 2006
Золата Расія 2018
Серабро Катар 2022
Чэмпіянаты Еўропы па футболе
Золата Францыя 1984
Бронза Англія 1996
Золата Бельгія/Нідэрланды 2000
Серабро Францыя 2016
Кубкі канфедэрацый
Золата Японія/Паўднёвая Карэя 2001
Золата Францыя 2003
Летнія Алімпійскія гульні
Серабро Парыж 1900
Золата Лос-Анджэлес 1984

Зборная Францыі па футболе прадстаўляе Францыю на міжнародных матчах і турнірах па футболе з 1904 года. Кіруецца і кантралюецца Федэрацыяй футбола Францыі, якая з’яўляецца адным з 55 членаў УЕФА (Саюз еўрапейскіх футбольных асацыяцый) і ўваходзіць у ФІФА.

Чэмпіён свету 1998 і 2018, чэмпіён Еўропы ў 1984 і 2000. 18 лістапада 2023 года Францыя перайграла Гібралтар з лікам 14:0, гэта стала найбуйнейшай перамогай у адборачных турнірах да чэмпіянатаў Еўропы.

Выступы на турнірах[правіць | правіць зыходнік]

Чэмпіянат свету[правіць | правіць зыходнік]

Чэмпіянат свету Найлепшы бамбардзір (галы) Галоўны трэнер Кваліфікацыя
Год Стадыя М ЗМ В Н П ЗГ ПГ ЗМ В Н П ЗГ ПГ
Уругвай 1930 Групавы раўнд (топ-13) 7-е / 13 3 1 0 2 4 3 Андрэ Машыно (2) Францыя Рауль Кадрон Запрошаная каманда
Італія 1934 1/8 фіналу 9-е / 16 1 0 0 1 2 3 Англія Сід Кімптан 1 1 0 0 6 1
Францыя 1938 Чвэрцьфінал 6-е / 15 2 1 0 1 4 4 Жан Нікаля (2) Францыя Гастон Баро Гаспадыня чэмпіянату
Бразілія 1950 Знялася[чс 1] 3 0 2 1 4 5
Швейцарыя 1954 Групавы раўнд (топ-16) 11-е / 16 2 1 0 1 3 3 Францыя П’ер Пібаро 4 4 0 0 20 4
Швецыя 1958 Паўфінал 3-е / 16 6 4 0 2 23 15 Жуст Фантэн (13) Францыя Альбер Бацё 4 3 1 0 19 4
Чылі 1962 Не прайшла кваліфікацыю 5 3 0 2 10 4
Англія 1966 Групавы раўнд (топ-16) 13-е / 16 3 0 1 2 2 5 Францыя Анры Герын 6 5 0 1 9 2
Мексіка 1970 Не прайшла кваліфікацыю 4 2 0 2 6 4
Федэратыўная Рэспубліка Германіі (1949—1990) 1974 Не прайшла кваліфікацыю 4 1 1 2 3 5
Аргенціна 1978 Групавы раўнд (топ-16) 12-е / 16 3 1 0 2 5 5 Францыя Мішэль Ідальго 4 2 1 1 7 4
Іспанія 1982 Паўфінал 4-е / 24 7 3 2 2 16 12 Францыя Анры Мішэль 8 5 0 3 20 8
Мексіка 1986 Паўфінал 3-е / 24 7 4 2 1 12 6 Жуст Фантэн (13) Францыя Альбер Бацё 8 5 1 2 15 4
Італія 1990 Не прайшла кваліфікацыю 8 3 3 2 10 7
Злучаныя Штаты Амерыкі 1994 Не прайшла кваліфікацыю 10 6 1 3 17 10
Францыя 1998 Фінал 1-е / 32 7 6 1 0 15 2 Цьеры Анры (3) Францыя Эмэ Жаке Гаспадыня чэмпіянату
Паўднёвая Карэя Японія 2002 Групавы раўнд (топ-32) 28-е / 32 3 0 1 2 0 3 Францыя Ражэ Лемер Дзеючы чэмпіён
Германія 2006 Фінал 2-е / 32 7 4 3 0 9 3 Францыя Раймон Даменек 10 5 5 0 14 2
Паўднёва-Афрыканская Рэспубліка 2010 Групавы раўнд (топ-32) 29-е / 32 3 0 1 2 1 4 Фларан Малуда (1) Францыя Раймон Даменек 12 7 4 1 20 10
Бразілія 2014 Чвэрцьфінал 7-е / 32 5 3 1 1 10 3 Карым Бензема (3) Францыя Дзідзье Дэшам 10 6 2 2 18 8
Расія 2018 Фінал 1-е / 32 7 6 1 0 14 6 Францыя Дзідзье Дэшам 10 7 2 1 18 6
Катар 2022 Фінал 2-е / 32 7 5 1 1 16 8 Кіліян Мбапэ (8) Францыя Дзідзье Дэшам 8 5 3 0 18 3
Злучаныя Штаты Амерыкі Канада Мексіка 2026
Усяго Перамога (2) 16/22 73 39 14 20 136 85 Жуст Фантэн (13) 119 70 26 23 234 91
  1. Зборная не прайшла кваліфікацыю чэмпіянату, але была запрошана замест каманд, якія зняліся. Спачатку Францыя пагадзілася і была ўнесена ў спіс удзельнікаў, патрапіўшы ў чацвёртую групу, аднак у выніку знялася з чэмпіянату.

Чэмпіянат Еўропы[правіць | правіць зыходнік]

Чэмпіянат Еўропы Найлепшы бамбардзір (галы) Галоўны трэнер Кваліфікацыя
Год Стадыя М ЗМ В Н П ЗГ ПГ ЗМ В Н П ЗГ ПГ
Францыя 1960 Паўфінал 4-е / 4 2 0 0 2 4 7 Франсуа Эт (2) Францыя Альбер Бацё 4 3 1 0 17 6
Іспанія 1964 Не прайшла кваліфікацыю 6 2 1 3 11 10
Італія 1968 Не прайшла кваліфікацыю 8 4 2 2 16 12
Бельгія 1972 Не прайшла кваліфікацыю 6 3 1 2 10 8
Сацыялістычная Федэратыўная Рэспубліка Югаславія 1976 Не прайшла кваліфікацыю 6 1 3 2 7 6
Італія 1980 Не прайшла кваліфікацыю 6 4 1 1 13 7
Францыя 1984 Фінал 1-е / 8 5 5 0 0 14 4 Мішэль Плаціні (9) Францыя Мішэль Ідальго Гаспадыня чэмпіянату
Германія 1988 Не прайшла кваліфікацыю 8 1 4 3 4 7
Швецыя 1992 Групавы раўнд (топ-8) 6-е / 8 3 0 2 1 2 3 Жан-П’ер Папен (2) Францыя Мішэль Плаціні 8 8 0 0 20 6
Англія 1996 Паўфінал 4-е / 16 5 2 3 0 5 2 Францыя Эмэ Жаке 10 5 5 0 22 2
Бельгія Нідэрланды 2000 Фінал 1-е / 16 6 5 0 1 13 7 Цьеры Анры (3) Францыя Ражэ Лемер 10 6 3 1 17 10
Партугалія 2004 Чвэрцьфінал 6-е / 16 4 2 1 1 7 5 Зінедзін Зідан (3) Францыя Жак Сантыні 8 8 0 0 29 2
Аўстрыя Швейцарыя 2008 Групавы раўнд (топ-16) 15-е / 16 3 0 1 2 1 6 Цьеры Анры (1) Францыя Раймон Даменек 12 8 2 2 25 5
Польшча Украіна 2012 Чвэрцьфінал 8-е / 16 4 1 1 2 3 5 Францыя Ларан Блан 10 6 3 1 15 4
Францыя 2016 Фінал 2-е / 24 7 5 1 1 13 5 Антуан Грызман (6) Францыя Дзідзье Дэшам Гаспадыня чэмпіянату
Еўрапейскі Саюз 2020 1/8 фіналу 11-е / 24 4 1 3 0 7 6 Карым Бензема (4) Францыя Дзідзье Дэшам 10 8 1 1 25 6
Усяго Перамога (2) 10/16 43 21 12 10 69 50 Мішэль Плаціні (9) 112 67 27 18 231 91

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. Transfermarkt — 2000. Праверана 10 сакавіка 2019.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]