Квэнья
Квэнья | |
---|---|
Саманазва: | Quenya, Quendya |
Створаны: | Дж. Р. Р. Толкін |
Катэгорыя: | штучныя мовы
|
Моўныя коды | |
ISO 639-1: | — |
ISO 639-2: | — |
ISO/DIS 639-3: | — |
Штучныя мовы |

Квэ́нья (Quenya) — выдуманая мова, распрацаваная Дж. Р. Р. Толкінам. У ягоным легендарыуме гэта адна з эльфійскіх моў.
Слова квэнья перакладаецца як «гутарка, мова», або «эльфійская гутарка», «эльфійская мова».
Знешняя гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Працаваць над гэтай мовай Толкін пачаў у 1915. Асновай стала фінская мова, таксама Толкін часткова пазычыў фанетыку і арфаграфію лацінскай і грэчаскай моў.
Назва мовы, магчыма, узнікла пад уплывам назвы мовы квэн, блізкай да фінскай, распаўсюджанай у гістарычнай вобласці Квэнландыя (Каянская зямля) у паўночнай Скандынавіі[1]
Толкін прысвяціў шмат увагі канструяванню мовы. Граматыка квэнья была перагледжана чатыры разы да таго, як набыла канчатковую форму. У той жа час, лексіка заставалася адносна стабільнай на працягу ўсяго працэсу стварэння.
Паралельна з распрацоўкай мовы квэнья Толкін апісваў народ, які гаварыў на гэтай мове, — эльдар ці эльфаў, а таксама гісторыю, краіну і свет, у якім ён мог бы на ёй гаварыць (Серадзем’е). Вынаходніцтва мовы паўплывала на стварэнне трылогіі «Валадар пярсцёнкаў», якая стала класічным творам жанру фэнтэзі.
У час, калі адбываліся падзеі, апісаныя ў «Валадары пярсцёнкаў», квэнья выйшла з паўсядзённага ўжытку і заняла ў культуры Серадзем’я тое ж месца, што і латынь у сярэднявечнай еўрапейскай культуры. Невыпадкова сам Толкін часта называў квэнья «эльфійскай лацінай»[2]. Асноўнай мовай зносін эльфаў стала сіндарын.
У абедзвюх эльфійскіх мовах дзве сістэмы пісьменства — рунічная Кірт і алфавітная Тэнгвар. Дзеля транслітарацыі тэкстаў на квэнья і сіндарыне часта ўжываецца лацінскі алфавіт. Напрыклад: «Sin macil Elesarwa» — «Гэта меч Элесара (Арагорна)».
На гэты час на квэнья выдаецца некалькі часопісаў. Таксама ў Вялікабрытаніі і ЗША абаронена некалькі дысертацый па граматыцы гэтай мовы.
У 2004 пасля выхаду на экраны апошняй серыі кінафільма «Уладар пярсцёнкаў», значна павялічылася цікавасць да эльфійскіх моў. Напрыклад, у Вялікабрытаніі ў мужчынскай школе Бірмінгема «Тэрверс-Грын» («Turvers Green Boys» Technology College in Birmingam) упершыню ў свеце вучням пачалі афіцыйна выкладаць эльфійскую мову[3].
Большасць з карыстальнікаў эльфійскіх моў з’яўляюцца прыхільнікамі твораў Толкіна — талкіністамі, дакладная іх колькасць не паддаецца ўліку.
Унутраная гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Старажытная квэнья
[правіць | правіць зыходнік]Квэнья ў сваёй старой форме, запісанай сараці Руміла, была вядомая пад назвай старая ці старажытная квэнья (Yára-Quenya). Яна ўяўляла сабой мову, якая развілася з агульнай эльфійскай — мовы эльдар. Акрамя эльфаў, квэнья карысталіся Валар. Вядома, што эльфы запазычылі ў квэнья частку словаў з валарына. Гэта больш адзначаецца ў дыялекце ваньяр, чым у нолдар.
Пармаквеста і тарквеста
[правіць | правіць зыходнік]У штодзённых гутарках эльфаў Валінора ўжывалася т. зв. тарквеста (Tarquesta), а ў навуцы і падчас правядзення разнастайных цырымоній — пармаквеста (Parmaquesta). Пры гэтым нолдар і ваньяр гаварылі на двух падобных дыялектах тарквесты — налдарын і ваньярын.
Ваньярын
[правіць | правіць зыходнік]Дыялект квэнья, на якім гаварылі ваньяр. На яго больш паўплываў валарын, што пацвярджае большая, чым у налдарыне, колькасць запазычанняў. Сама квэнья ў гэтым дыялекце мела назву квэндзя.
Тэлерын
[правіць | правіць зыходнік]Тэлеры, якія прыбылі ў Эльдамар, размаўлялі на мове, падобнай да квэнья, таму некаторыя эльфы лічылі тэлерын адным з яе дыялектаў. Самі тэлеры не падтрымлівалі гэты пункт гледжання.
Квэнья выгнаннікаў
[правіць | правіць зыходнік]Мова тых нолдар, якія вярнуліся ў Белерыянд. Узнікла пасля забароны Цінгала і прыняцця нолдар у якасці асноўнай мовы для зносін з іншымі эльфамі сіндарына. Квэнья выгнаннікаў у нечым адрозніваецца ад квэнья Амана дзякуючы запазычванню некаторых сіндарынскіх словаў. Адрозненні назіраліся таксама і ў вымаўленні асобных гукаў.
Выкарыстоўванне квэнья іншымі народамі
[правіць | правіць зыходнік]На квэнья гутарылі таксама ў Нуменары, таксама ў Гондары і Арноры. На працягу Трэцяй эпохі квэнья захавала той жа статус, што і лацінская мова ў Еўропе.
Фаналогія
[правіць | правіць зыходнік]Вымаўленне гукаў квэнья і звесткі аб позняй фаналогіі мовы апісаныя ў дадатку Е рамана «Уладар пярсцёнкаў» і нарысе «Outline of Phonology», апублікаваным у часопісе «Parma Eldamberon». Пры стварэнні мовы Толкін імкнуўся наблізіць фаналогію да лацінскай.
Граматыка
[правіць | правіць зыходнік]Склоны квэнья:
- Намінатыў (назоўны)
- Генітыў (родны)
- Пасесіў (прыналежны)
- Датыў (давальны)
- Акузатыў (вінавальны)
- Лакатыў (месны)
- Алатыў (уваходна-месны)
- Аблатыў (выходна-месны)
- Інструментатыў (творны)
- «Эльфінітыў», «загадкавы Склон» — верагодна, з’яўляецца разнавіднасцю меснага склона абстрактнага выгляду, накшалт fёas — у душы.
Лікі:
- Адзіночны лік — вызначае адну рэч.
- Парны лік — вызначае непадзельную пару рэчаў, напрыклад «рукі». Яшчэ адзін характэрны прыклад — у квэнья пра лепшых сяброў гавораць «meldu» — гэта значыць «пара сяброў». Гэта паказвае, наколькі яны блізкія.
- Множны лік — вызначае некалькі рэчаў.
- Зборны лік — вызначае непадзельную групу рэчаў, напрыклад «народ», ці вызначаную групу рэчаў, калі выкарыстоўваецца з вызначаным артыклем.
Назоўнікі
[правіць | правіць зыходнік]Назоўнікі падзяляюцца на тры склоны, але ёсць шмат выключэнняў, звязаных з этымалогіяй словаў.
Прыметнікі
[правіць | правіць зыходнік]Раздзел артыкула яшчэ не напісаны. |
Дзеясловы
[правіць | правіць зыходнік]У квэнья нолдар-выгнаннікаў ёсць два спражэнні дзеясловаў: першасныя (заканчваюцца ў аснове на зычны) і вытворныя (заканчваюцца ў аснове на галосны), таксама ёсць вялікая колькасць дзеясловаў-«выключэнняў», зразумець спражэнне якіх магчыма толькі звярнуўшыся да іх этымалогіі, ці проста запомніць.
Прыназоўнікі
[правіць | правіць зыходнік]Раздзел артыкула яшчэ не напісаны. |
Займеннікі
[правіць | правіць зыходнік]Раздзел артыкула яшчэ не напісаны. |
Пісьменства
[правіць | правіць зыходнік]Тэнгвар. У «знешнім» квэнья часцей выкарыстоўваецца лацінскі алфавіт, паводле сваіх правілаў, адлюстроўваючы тэнгвар, але таксама і са знакамітымі «дзвюма кропкамі», звычайна над канцавым ці падзяляльным e, але не толькі.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ DuBois, Tom; Mellor, Skott (2002). "The Nordic roots of Tolkien's Middle Earth". Scandinavian Review (Summer). New York, NY: The American-Scandinavian Foundation. ISSN 0098-857X.(недаступная спасылка)
- ↑ Вяртанне караля, Дадатак Е, «Аб эльфах»
- ↑ Parkinson, Justin. Do you speac Elf? (англ.) (4 сакавіка 2004). Архівавана з першакрыніцы 7 сакавіка 2016. Праверана 20 июля 2008.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Quenya — the Ancient Tongue(недаступная спасылка)
- Квэнья — старажытная мова
- Гаворым па-эльфійску