Грыгорый I (Папа Рымскі)

З пляцоўкі Вікіпедыя
(Пасля перасылкі з Рыгор I, Папа Рымскі)
Jump to navigation Jump to search
іншыя значэнні У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Грыгорый.
іншыя значэнні У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Дваяслоў (значэнні).
Грыгорый I
лац.: Gregorius PP. I
Грыгорый I
Папа Грыгорый I, мастак Ф. Сурбаран.
Сцяг
 64-і Папа Рымскі
3 верасня 590 — 12 сакавіка 604
Царква:

Рымска-каталіцкая царква
Папярэднік:

Пелагій II
Пераемнік:

Сабініян
Прафесія:

дыпламат, ксёндз
Нараджэнне:

каля 540
Рым, Каралеўства остготаў[1]
Смерць:

12 сакавіка 604(0604-03-12)
Рым, Візантыя[1]
Пахаванне:

сабор Святога Пятра
Дынастыя:

Аніцыі
Бацька:

Гардыян
Маці:

Сільвія
Commons-logo.svg Выявы на Вікісховішчы
Грыгорый I дыктуе тэксты грыгарыянскіх спеваў. З Антыфанарыя Харткера з Санкт-Галена (Cod. Sang. 390, p. 13), каля 1000

Грыгорый I Вялікі, ці Грыгорый Дваяслоў (~540, Рым — 12 сакавіка 604, Рым) — царкоўны пісьменнік, папа рымскі (590-604), прылічаны да святых. Вялікі рэфарматар каталіцкай Царквы. Рэфармаваў літургію, увёў грыгарыянскі харал[2].

Паходзіў з сям’і патрыцыя. Будучы рымскім прэтарам, пакінуў пасаду, сваё багацце аддаў на заснаванне 7 манастыроў і сам стаў манахам. Пасля смерці папы Пелагія II быў абраны на папскі сталец. Будучы папай, пашыраў сферы ўплываў рымскай царквы, дзеля чаго пасылаў сваіх месіянераў у Брытанію да англасаксаў, у Іспанію да вестготаў, умешваўся ў царкоўныя справы Францыі і Афрыкі, заяўляў аб сваім выключным праве выступаць вярхоўнай апеляцыйнай інстанцыяй для ўсёй каталіцкай царквы. 3 яго дзейнасцю ўзмацняюцца прэтэнзіі рымскіх пап на сусветнае духоўнае панаванне. Рэфармаваў царкоўнае песнапенне і пакінуў пасля сябе шэраг твораў багаслоўскага і рэлігійна-маральнага зместу, у тым ліку «Пастырскае правіла(англ.) бел.», якое на працягу многіх гадоў было сапраўды кодэксам для духавенства. Разам з тым ён варожа ставіўся да свецкай адукацыі, знішчаў многія антычныя літаратурныя помнікі. Вёў змаганне з канстанцінопальскім патрыярхам за першынство ў хрысціянскай царкве. За свае ўчынкі быў прылічаны хрысціянскай царквой да ліку святых. Яго творы ў свой час былі надзвычай пашыраны ў краінах Еўропы, былі таксама вядомы і на Русі. У сваёй «Прадмове… ва ўсю Біблію» Ф. Скарына называе Грыгорыя Вялікага «учителем вселенским».[3]

У 594 пагадзіўся выплачваць лангабардам штогадовую даніну.

Зноскі

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118541838 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 26 чэрвеня 2015.
  2. ↑ Грыгарыянскі харал // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1997. С. 475.
  3. ↑ Скарына Ф. Творы:… С. 156.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А.Ф. Коршунава, паказальнікі А.Ф. Коршунава, В.А. Чамярыцкага. —Мн.: Навука і тэхніка, 1990. —207 с.: іл. С.156. ISBN 5-343-00151-3.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
Апостальскія мужы
і апалагеты
Грэчаская патрыстыка
Лацінская патрыстыка

Тэртуліян †каля. 225 • Кіпрыян †258 • Іларый †367 • Амвросій †397 •
Еранім †420 • Аўгусцін †430 • Грыгорый Вялікі †604 • Ісідор Севільскі †636
Усходняя патрыстыка


Прагляд гэтага шаблона
  Тэматычныя сайты
Слоўнікі і энцыклапедыі
Нарматыўны кантроль
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Грыгорый_I_(Папа_Рымскі)&oldid=3059350"