Віктар Уладзіміравіч Шэйман: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
(удзельнік выдалены) (выдаленае кароткае апісанне змен) |
(удзельнік выдалены) др (выдаленае кароткае апісанне змен) |
||
Радок 95: | Радок 95: | ||
Мае шэраг дзяржаўных узнагарод, вышэйшы клас служачага дзяржаўнага апарата. |
Мае шэраг дзяржаўных узнагарод, вышэйшы клас служачага дзяржаўнага апарата. |
||
Паводле дакументаў з «[[Архіў Пандоры|Архіва Пандоры]]», сын Шэймана Сяргей разам з беларуска-амерыканскім прадпрымальнікам [[Аляксандр Уладзіміравіч Зінгман|Аляксандрам Зінгманам]] валодае афшорнай кампаніяй (у кожнага па 50%), якая праз пасрэднікаў займаецца геалагічнай разведкай і здабычай золата ў [[Зімбабвэ]]. Віктар Шэйман як мінімум двойчы быў у Зімбабвэ, і менавіта ён абвясціў пра пагадненне аб здабычы карысных выкапняў<ref>[https://belsat.eu/programs/04-10-2021-pandora-papers-yak-syn-shejmana-zdabyvau-zolata-u-afrytsy/ «Pandora Papers»: Як сын Шэймана здабываў золата ў Афрыцы]</ref>. |
Паводле дакументаў з «[[Архіў Пандоры|Архіва Пандоры]]», сын Шэймана Сяргей разам з беларуска-амерыканскім прадпрымальнікам [[Аляксандр Уладзіміравіч Зінгман|Аляксандрам Зінгманам]] валодае афшорнай кампаніяй (у кожнага па 50%), якая праз пасрэднікаў займаецца геалагічнай разведкай і здабычай золата ў [[Зімбабвэ]]. Віктар Шэйман як мінімум двойчы быў у Зімбабвэ, і менавіта ён абвясціў пра пагадненне аб здабычы карысных выкапняў у Зімбабвэ<ref>[https://belsat.eu/programs/04-10-2021-pandora-papers-yak-syn-shejmana-zdabyvau-zolata-u-afrytsy/ «Pandora Papers»: Як сын Шэймана здабываў золата ў Афрыцы]</ref>. |
||
== Санкцыі == |
== Санкцыі == |
Версія ад 22:29, 4 кастрычніка 2021
Віктар Уладзіміравіч Шэйман (26 мая 1958, в. Салтанішкі, Воранаўскі раён, Гродзенская вобласць, БССР) — беларускі дзяржаўны дзеяч.
Біяграфія
Праходзіў вайсковую службу ў Афганістане як афіцэр савецкай арміі.
Абраны Дэпутатам Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь XII склікання (1990—1994). Адзін з членаў Беларускага згуртавання вайскоўцаў. Увайшоў у каманду Аляксандра Лукашэнкі ў час прэзідэнцкіх выбараў 1994 года.
Дзяржаўны сакратар Савета бяспекі Рэспублікі Беларусь (1994—2000 і 2006—2008), в. а. Міністра ўнутраных спраў (1995), Генеральны пракурор Беларусі (2000—2004), кіраўнік Адміністрацыі Прэзідэнта Беларусі (2004—2006).
24 верасня 1999 г. суд задаволіў іск Віктара Шэймана да газеты і журналіста Сяргея Аніські памерам 15 млрд. У выніку непамернага штрафу вядомая незалежная газета «Навіны» перастала выходзіць. Беларуская апазіцыя і міжнародныя праваабарончыя структуры сцвярджаюць, што менавіта ён у свой час быў арганізатарам так званых «эскадронаў смерці», якім прыпісваюцца забойствы лідараў арганізаванай злачыннасці, кіраўнікоў апазіцыі і аператара расійскага тэлеканала ГРТ Змітра Завадскага[1][2][3].
З 20 сакавіка 2006 года[4] да 8 ліпеня 2008 года — дзяржаўны сакратар Савета бяспекі Рэспублікі Беларусь. Звольнены з пасады пасля тэрарыстычнага акту ў Мінску пад час святкавання Дня незалежнасці ў ноч на 4 ліпеня 2008 года.
13 кастрычніка 2008 г. міністры замежных спраў краін Еўрасаюза прыпынілі дзеянне забароны на ўезд у краіны саюза прэзідэнта Беларусі А. Лукашэнкі і «некаторых яго набліжаных». Але санкцыі супраць былога дзяржсакратара Савета бяспекі Віктара Шэймана засталіся ў сіле.
Са студзеня 2009 года — памочнік прэзідэнта па асаблівых даручэннях. Затым кіраўнік справамі Прэзідэнта (2013—2021).
Мае шэраг дзяржаўных узнагарод, вышэйшы клас служачага дзяржаўнага апарата.
Паводле дакументаў з «Архіва Пандоры», сын Шэймана Сяргей разам з беларуска-амерыканскім прадпрымальнікам Аляксандрам Зінгманам валодае афшорнай кампаніяй (у кожнага па 50%), якая праз пасрэднікаў займаецца геалагічнай разведкай і здабычай золата ў Зімбабвэ. Віктар Шэйман як мінімум двойчы быў у Зімбабвэ, і менавіта ён абвясціў пра пагадненне аб здабычы карысных выкапняў у Зімбабвэ[5].
Санкцыі
Як кіраўніку перадвыбарнага штаба А. Лукашэнкі на прэзідэнцкіх выбарах 2006 года ў красавіку 2006 года па падазрэннях ва ўдзеле ў фальсіфікацыях прэзідэнцкіх выбараў В. Шэйману быў забаронены ўезд у ЗША і краіны Еўрасаюза як асобе са спісаў спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб і беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд на тэрыторыю ЕС.
Чыны і званні
- 6 снежня 1996 года — генерал-маёр[6] (у запасе з 27 лістапада 2000 года)
- 28 лістапада 2000 года — дзяржаўны дараднік юстыцыі II класы[7]
- 25 лістапада 2004 года — дзяржаўны дараднік юстыцыі I класы[8]
- 29 лістапада 2004 года — вышэйшы клас служачыя дзяржаўнага апарату
Узнагароды
- Ордэн Айчыны першай (2021)[9], другой (2003)[10] і трэцяй (1998)[11] ступеняў;
- Ордэн Чырвонага Сцяга (СССР; 1986, уручаны ў 2002 годзе)[12];
- Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга (СССР);
- Ордэн Чырвонай Зоркі (СССР);
- 2 медаля «За адвагу» (СССР);
- Ордэн «Зорка Карабоба» (Венесуэла, 2012);
- іншыя ўзнагароды
Зноскі
- ↑ Куды падзеліся «эскадроны смерці»? // Радыё Свабода
- ↑ Прывіды
- ↑ Зондэркаманда? // Наша Ніва
- ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 20 марта 2006 года № 175 «О назначении В. В. Шеймана Государственным секретарем Совета Безопасности Республики Беларусь»
- ↑ «Pandora Papers»: Як сын Шэймана здабываў золата ў Афрыцы
- ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 6 декабря 1996 г. № 512 «О присвоении В. В. Шейману воинского звания генерал-майора» (руск.)
- ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 28 ноября 2000 г. № 635 «О присвоении В. В. Шейману классного чина» (руск.)
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА РЕСПУБЛИКИ БЕЛАРУСЬ 25 ноября 2004 г. № 578 О ПРИСВОЕНИИ В. В. ШЕЙМАНУ КЛАССНОГО ЧИНА (руск.)
- ↑ Аляксандр Лукашэнка: Шмат таленавітых, вялікіх, але я цаню велічнасць у тых людзях, якія параджаюць сабе падобных
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА РЕСПУБЛИКИ БЕЛАРУСЬ 10 ноября 2003 г. № 495 О НАГРАЖДЕНИИ В. В. ШЕЙМАНА И Л. С. МАЛЬЦЕВА (руск.)
- ↑ Указ президента Республики Беларусь 26 мая 1998 г. N 285 г. Минск о награждении В. В. Шеймана орденом Отечества III степени (руск.)
- ↑ Орден нашел владельца (руск.)
Літаратура
- Шэйман Віктар Уладзіміравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 18. Кн. 1: Дадатак: Шчытнікі — Яя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1. — С. 25. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0295-4 (т. 18. Кн. 1).
- Шейман Виктор Владимирович // Республика Беларусь : энциклопедия : [в 7 т.]. – Минск, 2008. – Т. 7. — С. 579—580.
- Нарадзіліся 26 мая
- Нарадзіліся ў 1958 годзе
- Нарадзіліся ў Воранаўскім раёне
- Выпускнікі Акадэміі Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь
- Асобы
- Генерал-палкоўнікі Беларусі
- Кавалеры ордэна Айчыны I ступені (Беларусь)
- Кавалеры ордэна Айчыны II ступені (Беларусь)
- Кавалеры ордэна Айчыны III ступені (Беларусь)
- Кавалеры ордэна Чырвонага Сцяга
- Кавалеры ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга
- Кавалеры ордэна Чырвонай Зоркі
- Узнагароджаныя медалём «За адвагу»
- Узнагароджаныя медалём «У памяць 10-годдзя вываду савецкіх войскаў з Афганістана» (Беларусь)
- Узнагароджаныя медалём «За адзнаку ў вайсковай службе» 1 ступені
- Узнагароджаныя медалём «За ўмацаванне баявой садружнасці» (Мінабароны Расіі)
- Узнагароджаныя медалём «За бездакорную службу» 2 ступені
- Узнагароджаныя медалём «За бездакорную службу» 3 ступені
- Узнагароджаныя медалём «Генерал арміі Маргелаў» (Мінабароны Расіі)
- Узнагароджаныя медалём Анатоля Коні (Мінюст Расіі)
- Узнагароджаныя нагрудным знакам «Воіну-інтэрнацыяналісту»
- Дзяржаўныя сакратары Савета бяспекі Рэспублікі Беларусь
- Удзельнікі Афганскай вайны (1979—1989)
- Дэпутаты Вярхоўнага Савета БССР
- Генерал-маёры (Беларусь)
- Дэпутаты Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь 12-га склікання
- Кіраўнікі Адміністрацыі Прэзідэнта Беларусі
- Генеральныя пракуроры Рэспублікі Беларусь
- Палітыкі Беларусі
- Памочнікі Прэзідэнта Беларусі
- Кіраўнікі справамі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь
- Беларускія асобы ў спісе спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб ЗША
- Чорны спіс ЕС