Анатоль Аляксандравіч Сівак
| Анатоль Сівак | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||
| Кіраўнік урада | Раман Галоўчанка | ||||||
| Папярэднік | Уладзімір Кухараў | ||||||
|
|||||||
| Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||
| Кіраўнік урада | Сяргей Румас Раман Галоўчанка |
||||||
| Папярэднік | Андрэй Шорац | ||||||
| Пераемнік | Уладзімір Кухараў | ||||||
|
|||||||
| Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||
| Кіраўнік урада | Міхаіл Мясніковіч Андрэй Кабякоў Сяргей Румас |
||||||
| Папярэднік | Іван Шчэрба | ||||||
| Пераемнік | Аляксей Аўраменка | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Уладзімір Жарэла | ||||||
| Пераемнік | Уладзімір Марозаў | ||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне |
30 лістапада 1962 (61 год) |
||||||
| Адукацыя | |||||||
| Узнагароды |
 |
||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Анатоль Алякса́ндравіч Сіва́к (нар. 1962, в. Завайць, Нараўлянскі раён, Гомельская вобласць) — дзяржаўны дзеяч Рэспублікі Беларусь, міністр транспарту і камунікацый Рэспублікі Беларусь (2012—2018), намеснік прэм’ер-міністра Рэспублікі Беларусь з 3 верасня 2020 года.
Біяграфія
Скончыў Беларускі інстытут інжынераў чыгуначнага транспарту (1986). Па заканчэнні ВНУ працаваў будаўнічым майстрам будаўніча-мантажнага цягніка № 391 на станцыі Брэст ГП «Дарбудмантажтрэст» Беларускай чыгункі, затым галоўным інжынерам будаўнічага ўпраўлення № 2 на станцыі Асіповічы. У перыяд з 1987 па 1989 гг. Анатоль Аляксандравіч — начальнік будаўніча-мантажнага цягніка № 761 на станцыі Магілёў, з 1989 па 2001 гг. узначальваў будаўніча-мантажны цягнік № 367 на станцыі Мінск РУП «Дарбудмантажтрэст» Беларускай чыгункі. У 2001—2002 гг. — галоўны інжынер будаўніча-мантажнага рэспубліканскага ўнітарнага прадпрыемства «Дарбудмантажтрэст» Беларускай чыгункі.
У 2002—2006 гг. працаваў намеснікам начальніка Беларускай чыгункі. У 2006—2009 гг. — памочнік Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь — галоўны інспектар па г. Мінску; Аляксандр Лукашэнка высока ацаніў яго дзейнасць на гэтым пасадзе[1]. Скончыў Акадэмію кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь па спецыяльнасці «Эканоміка і кіраванне вытворчасцю». З 2009 па 31 ліпеня 2012 гг. начальнік Беларускай чыгункі.
31 ліпеня 2012 г. Прэзідэнт А. Лукашэнка прызначыў Анатоля Аляксандравіча на пасаду міністра транспарту і камунікацый[2].
16 кастрычніка 2015 года пастановай Савета Міністраў № 870 у складзе Урада склаў свае паўнамоцтвы перад нававыбраным Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь.[3], а 17 снежня 2015 года ўказам Прэзідэнта № 500 зноў зацверджаны на пасадзе міністра[4]
24 лістапада 2018 года вызвалены з пасады міністра і прызначаны старшынёй Мінскага гарвыканкама[5].
3 верасня 2020 года прызначаны намеснікам прэм’ер-міністра Беларусі, змяніўшы на гэтай пасадзе Уладзіміра Кухарава[6]. 17 верасня 2020 года прызначаны ўпаўнаважаным прадстаўніком Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь у Магілёўскай вобласці[7].
Узнагароды
- Ордэн Пашаны[8]
- Знак «Ганаровы чыгуначнік».
Зноскі
- ↑ Новым мэрам Мінска стаў былы міністр транспарту
- ↑ Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь разгледзеў кадравыя пытанні (31 ліпеня 2012).
- ↑ Пастанова Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь № 870 «Аб складанні паўнамоцтваў Урада Рэспублікі Беларусь» (руск.) (16 кастрычніка 2015).
- ↑ Назначаны члены ўрада Рэспублікі Беларусь. http://president.gov.by+(17 снежня 2015).
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь № 460 «Об А. А. Сиваке» (руск.). Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь (24 лістапада 2018).
- ↑ belta.by
- ↑ belta.by
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь № 426 «Аб узнагароджанні» (руск.). Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь (21 лістапада 2019).
Спасылкі
 | ||
|---|---|---|
| БССР | Віктар Яркін (1918—1919) • Казімір Цыхоўскі (1919) • Фрыц Кюсэ (1920—1921) • Адольф Гетнер (1922—1923) • Сяргей Карп (1924) • Адам Славінскі (1924) • Сцяпан Яцкевіч (1924—1929) • Нічыпар Аксючыц (1929—1930) • Іосіф Валодзька (1931—1933) • Антон Каранеўскі (1933—1934) • Емяльян Жуковіч (1934—1937) • Канстанцін Бударын (1940—1941), (1944—1945) • Іван Паромчык (1945—1946) • Канстанцін Длугашэўскі (1946—1954) • Васіль Шарапаў (1954—1968) • Міхаіл Кавалёў (1968—1977) • Генадзь Барташэвіч (1977) • Станіслаў Лукашэвіч (1977—1980) • Георгій Таразевіч (1980—1983) • Валерый Пячэннікаў (1983—1985) • Уладзімір Міхасёў (1985—1990) • Міхаіл Марыніч (1990—1991) |  |
| Рэспубліка Беларусь | Аляксандр Герасіменка (1991—1995) • Уладзімір Ярмошын (1995—2000) • Міхаіл Паўлаў (2000—2009) • Мікалай Ладуцька (2010—2014) • Андрэй Шорац (2014—2018) • Анатоль Сівак (2018—2020) • Уладзімір Кухараў (з 2020) | |
| ||
|---|---|---|
| Міністры транспарту (1990—1993) | Уладзімір Бародзіч (1990—1993) |  |
| Міністры транспарту і камунікацый (з 1993) | Сцяпан Шкапіч (1993—1994) • Аляксандр Лукашоў (1994—2001) • Міхаіл Баравы (2001—2005) • Уладзімір Сасноўскі (2005—2009) • Іван Шчэрба (2009—2012) • Анатоль Сівак (2012—2018) • Аляксей Аўраменка (2019—2023) • Аляксей Ляхновіч (з 2023) | |
Слоўнікі і энцыклапедыі |
|---|
- Нарадзіліся 30 лістапада
- Нарадзіліся ў 1962 годзе
- Нарадзіліся ў Нараўлянскім раёне
- Выпускнікі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта транспарту
- Выпускнікі Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь
- Кавалеры ордэна Пашаны (Беларусь)
- Асобы
- Старшыні Мінскага гарадскога выканаўчага камітэта
- Члены Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь
- Міністры транспарту і камунікацый Рэспублікі Беларусь
- Начальнікі Беларускай чыгункі
- Памочнікі Прэзідэнта Беларусі
- Намеснікі прэм’ер-міністраў Беларусі