Жалудок

Жалудок
Сцяг	Герб
Краіна	Беларусь
Вобласць	Гродзенская
Раён	Шчучынскі
Сельсавет	Жалудоцкі
Каардынаты	53°36′ пн. ш. 24°59′ у. д.HGЯO
Гарадскі пасёлак з	1940
Насельніцтва	1 002 чалавекі (2017)
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 151433XXX
Паштовы індэкс	231506
Аўтамабільны код	4
	Жалудок на Вікісховішчы

Жалудок^[2] — гарадскі пасёлак у Шчучынскім раёне Гродзенскай вобласці Беларусі. У 22 км ад г. Шчучын, у 12 км ад чыгуначнай станцыі Скрыбаўцы на лініі Масты—Ліда. Насельніцтва 1 002 чал. (2017)^[1].

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Асноўны артыкул: Гісторыя Жалудка

Вядомы з 2-й пал. 15 ст. як вялікакняжацкае ўладанне. З 1486 мястэчка, да 1567 цэнтр павета Віленскага ваяводства ВКЛ. Належаў Лацкім, Сапегам, Францкевічам-Радзімінскім. У лютым 1706 галоўная кватэра шведскага караля Карла XII. У 18 — 1-й чвэрці 19 ст. уласнасць Тызенгаўзаў. З 1795 у складзе Расійскай імперыі, цэнтр воласці Лідскага павета Віленскай губерніі. З 1921 у складзе Польшчы, цэнтр гміны Лідскага павета. З 1939 у БССР, з 1940 гарадскі пасёлак, цэнтр раёна. З 1962 у Шчучынскім р-не.

Першы касцёл быў закладзены ў 1490 вялікім князем Казімірам IV. У 1682 Фрацкевічы-Радзімінскія заснавалі ў Жалудку кляштар кармелітаў «старых» (па іншых дадзеных — у 1686). У 1832 кляштар скасаваны, а яго касцёл знішчаны. У 1853 пабудаваны новы парафіяльны касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі.

На пачатку 20 ст. была пабудавана сінагога, пасля другой сусветнай вайны прыстасавана пад Дом культуры.

У 1999 пабудавана з дрэва праваслаўная царква на аснове былога будынка медыцынскай установы.