Канфлікт паміж Ісламскай арміяй і Аль-Каідай

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Канфлікт паміж Ісламскай арміяй і Аль-Каідай
Асноўны канфлікт: Іракская вайна
Дата лета 2006 — 6 чэрвеня 2007[1]
Месца Ірак
Вынік перамір’е
Праціўнікі
Ісламская армія ў Іраку
Джамаат Ансар аль-Суна
Рэвалюцыйная брыгада 1920
Іракскі ХАМАС
Ірак Савет выратавання Анбара
Джыхад Аль-Каіда:
Камандуючыя
Ізмаіл Джубуры
Абу Абдула аль-Шаф‘і
Харыт Дахір Хаміс аль-Дары †
Абу Аюб аль-Масры
Абу Умар аль-Багдадзі
Сілы бакоў
10 900 — 11 400 чалавек[2][3] 12 000 чалавек[4]
Агульныя страты
звыш за 300 забітых

Узброены канфлікт паміж групоўкамі «Ісламская армія ў Іраку» і «Аль-Каіда» — шэраг баявых сутыкненняў паміж двума буйнымі суніцкімі групоўкамі іракскіх паўстанцаў і іх саюзнікамі, што развіваўся на фоне рэлігійна-ідэалагічнага канфлікту ўнутры руху баевікоў, які ў сваю чаргу праходзіў на фоне Іракскай вайны.

Прычыны і перадгісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Ісламская армія ў Іраку ўяўляе з сябе нацыяналістычную суніцкую ўмерана-ісламісцкую групоўку антыіранскай/антышыіцкай накіраванасці. Яе байцы, як мінімум афіцыйна, не праводзілі тэрарыстычныя акцыі, займаючыся выключна ўзброенымі нападамі на сілы кааліцыі, урадавыя фарміраванні і шыіцкія атрады. У той жа час, Аль-Каіда, маючы радыкальную ідэалогію, паўсюдна вырабляла падрывы, расстрэлы і захопы закладнікаў. Прадстаўнікі Ісламскай арміі ў Іраку выступалі з крытыкай падобнай тактыкі[5][6][7]. Адначасова Ісламская армія Ірака разглядала сябе як лідара барацьбы супраць амерыканскай акупацыі Іраку, адпрэчваючы прэтэнзіі Аль-Каіды на гэтую ролю[7].

Акрамя Ісламскай арміі ў Іраку, дзейнасцю Аль-Каіды былі незадаволены жыхары правінцыі Анбар на захадзе Ірака, якія перыядычна пакутавалі ад дзеянняў тэрарыстаў. У верасні 2006 года трыццаць плямёнаў ствараюць для самаабароны ад баевікоў «Савет выратавання Анбара»[5]

Канфлікт[правіць | правіць зыходнік]

Ужо ў 2006 годзе быў зафіксаваны першы выпадак узброенага канфлікту паміж групоўкамі (аднак некаторыя інцыдэнты былі яшчэ ў 2005-м[5]).

Буйныя баявыя дзеянні паміж рознымі групоўкамі пачаліся ў пачатку 2007 года, калі ўмераныя ісламісты змагаліся з Аль-Каідай за кантроль над сваімі мясцовымі суполкамі. Падчас баёў Аль-Каіда атакавала незадаволеныя ёю групы, а ў лютым 2007 года яе байцы ўзарвалі суніцкую мячэць у Эль-Фалуджы і забілі лідара рэвалюцыйнай брыгады 1920 года[5].

У лютым 2007 года Міша Ан аль-Джубуры, уладальнік тэлевізійнага канала, які быў пад ІАІ ў якасці прапагандысцкага канала, раскрытыкаваў «Аль-Каіду» ў сувязі з нападамі груповак на грамадзянскае насельніцтва, канкуруючыя паўстанцкія групоўкі і іракскія сілы бяспекі[8].

27 сакавіка рэвалюцыйныя брыгады 1920 года абвясцілі, што іх лідар Харыт Дахір Хаміс аль-Дары быў забіты ў засадзе Аль-Каідай у Абу-Грэйбе. Дары быў пляменнікам Харыта Аль-Дары, былога кіраўніка Асацыяцыі мусульманскіх навукоўцаў. Брыгада нібыта вяла перамовы аб супрацоўніцтве з Саветам выратавання Анбара. Дары доўгі час быў мішэнню Аль-Каіды з-за яго адмовы прысягнуць на вернасць эміру аль-Багдадзі[9]. Пасля смерці лідара брыгады абвясцілі пра свой раскол на дзве фракцыі — рэвалюцыйныя брыгады 1920 года і Іракскі ХАМАС. Гэты разрыў быў выкліканы адрозненнямі ў поглядах на работу з Саветам выратавання Аль-Анбар, перамовы з кааліцыйнымі сіламі і адносіны з «Ісламскай дзяржавай».

Пасля гэтага баявыя дзеянні ўзмацніліся. У пачатку красавіка Ісламская армія разарвала свае сувязі з «Ісламскай дзяржавай», заявіўшы, што яе членам пагражала гэтая групоўка[8]. Пазней у тым жа месяцы Ісламская армія абвінаваціла ІД у забойстве па меншай меры 30 сваіх партызан, а таксама членаў Джамаат Ансар аль-Суна і Арміі маджахедаў. Перад тварам эскалацыі канфлікту Ісламская армія заклікала Усаму бін Ладэна асабіста ўмяшацца, каб кіраваць Аль-Каідай у Іраку. У маі Савет выратавання Анбара заявіў, што забіў Абу Аюба Аль-Масры, што было аспрэчана аўдыёкасетай, выпушчанай групай у адказ, якая таксама адмаўляла заявы аб баявых дзеяннях паміж рознымі групамі. У канцы месяца амерыканскія войскі вызвалілі дзясяткі іракцаў, якія падвергліся катаванням з боку «Аль-Каіды» ў рамках яе кампаніі запалохвання[5].

Да чэрвеня адкрытыя перастрэлкі паміж рознымі групамі дасягнулі Багдаду[5].

6 чэрвеня 2007 бакі дасягнула падпісання пагаднення аб спыненні агню[10].

Парушэнне рэжыму спынення агню[правіць | правіць зыходнік]

У той час як Ісламская армія і Аль-Каіда дамовіліся аб спыненні агню ў чэрвені 2007 года, распаўсюджваліся паведамленні аб баявых дзеяннях паміж атрадамі вакол Самары ў кастрычніку і лістападзе, дзе нібыта ІАІ ваявала разам з замежнікамі і ўрадавай арміяй. Кааліцыйныя сілы пазней заявілі, што ў аперацыях удзельнічалі іракскі і кааліцыйны персанал, а не Ісламская Армія. Некаторыя навінавыя агенцтвы ў той час таксама паведамлялі, нягледзячы на пярэчанні Ісламскай Арміі, што партызаны пачалі дзейнічаць разам з кааліцыяй[11].

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. A Truce Between U.S. Enemies in Iraq(недаступная спасылка). Time (6 чэрвеня 2007). Архівавана з першакрыніцы 24 жніўня 2013. Праверана 11 верасня 2020.
  2. [1]
  3. Ansar al-Sunna (AS) :: The Investigative Project on Terrorism.
  4. http://hambodevelopment.com, Hambo Development -. Symposium: Shattered Dreams of Al Qaeda - Foundation for Defense of Democracies.
  5. а б в г д е The ISIS Threat: The Rise of the Islamic State and their Dangerous Potential. Providence Research (25 верасня 2014).
  6. Islamic Army of Iraq founder: Isis and Sunni Islamists will march on Baghdad
  7. а б A Truce Between U.S. Enemies in Iraq
  8. а б Bill Roggio. Islamic Army of Iraq splits from al Qaeda. The Long War Journal (12 красавіка 2007).
  9. Lydia Khalil. Leader of 1920 Revolution Brigades Killed by al-Qaeda. Terrorism Focus. Jamestown Foundation (10 красавіка 2007).
  10. Ghosh, Bobby. "A Truce Between U.S. Enemies in Iraq Архівавана 24 жніўня 2013.", Time, 6 June 2007.
  11. (Retd.), Col S. C. Dhiman. Islamic State of Iraq and Syria (ISIS) Reconciliation, Democracy and Terror. Neha Publishers & Distributors (1 студзеня 2015).