Інстытут імпульсных працэсаў і тэхналогій НАН Украіны
Інстытут імпульсных працэсаў і тэхналогій НАН Украіны | |
---|---|
Міжнародная назва | Institute of Pulse Processes and Technologies of the National Academy of Sciences of Ukraine |
Дата заснавання | 1962 |
Дырэктар | Аляксандр Іванавіч Воўчанка |
Юрыдычны адрас |
Украіна, 54018 Мікалаеў, Багаяўленскі праспект, 43а |
Сайт | iipt.com.ua |
Інстытут імпульсных працэсаў і тэхналогій НАН Украіны — навукова-даследчая ўстанова ў складзе Аддзялення матэрыялазнаўства Нацыянальнай акадэміі навук Украіны, займаецца навуковымі даследаваннямі ў галіне фізіка-тэхнічных аспектаў высакавольтнага разраду ў кандэнсаваных асяроддзях, стварэння на яго аснове высокаэфектыўных, экалагічна чыстых, рэсурса- і энергазберагальных імпульсных тэхналогій.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]У 1959 годзе па ініцыятыве маладых энтузіястаў і пры падтрымцы Мікалаеўскага гарадскога ўрада была створана калектыўная лабараторыя па вывучэнні новай на той час з’явы — высакавольтнага электрычнага разраду ў вадзе (электрагідраўлічнага эфекту) і працэсаў, якія яму спадарожнічаюць. У той час здавалася, што ёсць вялікія магчымасці ў магчымасці пераўтварэння энергіі разраду ў механічную працу, напрыклад: разбурэнне неметалічных матэрыялаў, наданне формы металічным нарыхтоўкам, змяненне структуры вадкасцяў і г.д. Устаноўка «Молния-1», прызначаная для пракаткі труб у сетках цеплаабменнікаў, стала першай, якая прайшла выпрабаванні ў прамысловых умовах у 1962 годзе. У тым жа годзе Распараджэннем Савета Міністраў УССР на яго базе было створана Праектна-канструктарскае бюро электрагідраўлікі (ПКБЭ) са штатам 25 супрацоўнікаў. У першыя гады бюро актыўна занялося тэмай выкарыстання электрагідраўлічнага эфекту ў прамысловасці, у прыватнасці для ачысткі адлівак ад фармовачных мас у суднабудаванні (а таксама для штампоўкі). Створаная для гэтага ўстаноўка тыпу «Іскра-2» пасля паспяховых выпрабаванняў на Чарнаморскім суднабудаўнічым заводзе паступіла ў серыйную вытворчасць.
У 1966 годзе ў склад ПКБЭ быў перададзены Мікалаеўскі завод інструменту і абсталявання, перайменаваны ў Эксперыментальны завод ПКБЭ, які пачаў выпуск электрагідраўлічных прыбораў і высакавольтнай апаратуры канструкцыі ПКБЭ.
У 1968 годзе быў апублікаваны першы навуковы артыкул, пасля абароны першай кандыдацкай дысертацыі ў інстытуце дырэктарам А. П. Сарочынскім.
З 1971 года завод пачаў займацца сейсмаакустыкай, створаны шэраг унікальных гідраакустычных выпраменьвальнікаў, якія аднолькава паспяхова выкарыстоўваліся як у мірным асваенні Сусветнага акіяна, так і ў абаронных мэтах.
7 сакавіка 1972 года завод быў перададзены АН УССР у склад Аддзялення фізіка-тэхнічных праблем матэрыялазнаўства.
Сам жа інстытут быў створаны ў 1991 годзе на базе ПКБЭ АН УССР у Мікалаеве.
Структура
[правіць | правіць зыходнік]- Аддзел імпульсных працэсаў пераўтварэння энергіі і метадаў і тэхналогій апрацоўкі неметалічных матэрыялаў
- Аддзел імпульснай апрацоўкі металічных матэрыялаў
- Аддзел імпульснай апрацоўкі дысперсных сістэм
- Аддзел імпульсных электратэхнічных сістэм
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Сайт інстытута Архівавана 30 мая 2022.