Крыштаф Радзівіл Пярун

Крыштаф Мікалай Радзівіл
Крыштаф Радзівіл. М. Бачыявелі, XVIII ст.
Герб «Трубы»
10-ы гетман вялікі літоўскі 18 красавіка 1589 — 20 лістапада 1603
Папярэднік	Мікалай Радзівіл Руды
Пераемнік	Ян Караль Хадкевіч
кашталян троцкі 16 кастрычніка 1579 — 15 лістапада 1584
Папярэднік	Астафій Багданавіч Валовіч
Пераемнік	Ян Янавіч Глябовіч
14-ы ваявода віленскі 15 лістапада 1584 — 20 лістапада 1603
Папярэднік	Мікалай Радзівіл Руды
Пераемнік	Мікалай Крыштаф Радзівіл Сіротка
5-ы гетман польны літоўскі 1572 — 18 красавіка 1589
Папярэднік	Раман Сангушка
Пераемнік	Ян Караль Хадкевіч
2-і падканцлер літоўскі кастрычнік 1579 — 15 лістапада 1584
Папярэднік	Астафій Багданавіч Валовіч
Пераемнік	Леў Сапега
крайчы вялікі літоўскі 1566 — 1569
Папярэднік	Юрый Аляксандравіч Хадкевіч
Пераемнік	Ян Кішка
падчашы вялікі літоўскі 1569 — 16 кастрычніка 1579
Папярэднік	Мікалай Пятровіч Кішка
Пераемнік	Ян Кішка
Нараджэнне	9 лютага 1547(1547-02-09) Вільня
Смерць	20 лістапада 1603(1603-11-20) (56 гадоў) Ласосна каля Гродна
Месца пахавання	Кейданскі кальвінскі збор
Род	Радзівілы
Бацька	Мікалай Радзівіл «Руды»
Маці	Кацярына з Таміцкіх
Жонка	Кацярына з Собекаў Кацярына з Астрожскіх Кацярына з Тэнчынскіх Альжбета з Астрожскіх
Дзеці	ад 2-га шлюбу: Януш ад 3-га шлюбу: Крыштаф, Альжбета
Веравызнанне	кальвінізм
Дзейнасць	дыпламат
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Крыштаф Радзівіл «Пярун» (9 лютага 1547, Вільня — 20 лістапада 1603) — сын Мікалая Радзівіла Рудога, вялікі гетман літоўскі, ваявода віленскі, кашталян троцкі, гетман польны літоўскі, вялікі падчашы літоўскі, староста кокенгаўзенскі, салецкі, жыжморскі, барысаўскі.

Жыццяпіс

Атрымаў дамашнюю адукацыю. Удзельнік Інфлянцкай вайны 1558—1582, пачынаючы з бітвы на Уле (1564). З 1567 ротмістр коннай роты, крайчы ВКЛ у 1567—1569, падчашы ВКЛ у 1569—1579, гетман польны літоўскі ў 1572—1589, ахоўваў поўночна-ўсходнюю мяжу дзяржавы. У кампаніі 1580 узяў замак Усвяты i нанёс паражэнне расійскаму войску каля Вялікіх Лук. У жніўні-кастрычніку 1581 атрад Радзівіла (4 тыс. чалавек) разам з атрадам Ф. Кміты-Чарнабыльскага (2 тыс. чалавек) зрабілі рэйд да вярхоўяў Волгі занялі Старыцу і Ржэў. Гэты рэйд і аблога Пскова прымусілі Івана Грознага падпісаць перамір'е.

У 1579—1584 Крыштоф займаў пасаду кашталяна троцкага, адначасова ў 1579—1585 падканцлер ВКЛ. Пасля смерці бацькі з 1584 ваявода віленскі.

Быў прыхільнікам самастойнасці ВКЛ. Пасля смерці Стафана Баторыя падтрымліваў план часткі магнатаў і шляхты ВКЛ стварыць дзяржаўную унію ВКЛ, Польшчы і Расіі на чале з вялікім князем. У 1589 атрымаў пасаду вялікага гетмана літоўскага. На чале атрадаў войска ВКЛ змагаўся з паўстаннем Налівайкі 1594—1596. Дамогся шлюбу ў 1600 Соф'і Алелькаўны са сваім сынам Янушам. Пасля смерці Соф'і 1612 Слуцкае княства і інш. ўладанні Алелькавічаў перайшлі да роду Радзівілаў. У час вайны Рэчы Паспалітай са Швецыяй 1600—1629 з 1600 Крыштоф камандаваў войскамі ў Інфлянтах. 23 чэрвеня 1601 нанёс паражэнне шведскаму войску ў бітве пад Кокенгаўзэнам, у ліпені 1601 года ўзяў Вендэн.

Замак у Біржах

Як і бацька Крыштоф вызнаваў кальвінізм, будаваў кальвінісцкія саборы. Пры яго двары было шмат вучоных, з ім былі звязаны дзеячы беларускай культуры: Андрэй Рымша, Гальяш Пельгрымоўскі, Саламон Рысінскі, Андрэй Волан. Меў адну з найбольшых латыфундый у ВКЛ. Асноўныя маёнткі — Валожын, Койданава, Смалявічы, Станькава, Уселюб і інш. (сучасная Беларусь); Біржы, Віжуны (сучасная Літва). Трымаў Барысаўскае, Кокенгаўзенскае і інш. староствы.

Сям'я

Быў у шлюбах з Кацярынай Астрожскай, Кацярынай Тэнчынскай, Альжбетай Астрожскай, Ганнай Собек. У шлюбе з Ганнай Собек меў дачку і сына Мікалая, у шлюбе з Кацярынай Астрожскай — сына Януша, у шлюбе з Кацярынай Тэнчынскай — дачку і сына Крыштафа.

У літаратуры

Паход Крыштафа Радзівіла ў тылы маскоўскіх войскаў увосень 1581 паслужыў нагодай для стварэння шэрагу паэтычных твораў: лацінамоўныя паэмы «Апісанне маскоўскага паходу князя Крыштафа Радзівіла» Ф. Градоўскага (Кракаў, 1582), «Панегірык… у гонар князя Крыштафа Радзівіла» Г. Пельгрымоўскага (Кракаў, 1583) і польскамоўная «Паход на Маскву» Я. Каханоўскага (Кракаў, 1583). Найбольш падрабязнае паэтычнае апісанне паходу К. Радзівіла стварыў А. Рымша ў паэме «Дзесяцігадовая аповесць ваенных спраў князя Крыштафа Радзівіла».

Галерэя

• Іканаграфія Крыштафа Мікалая Радзівіла «Перуна»
• 
  З альбома «Выявы роду Радзівілаў». Нясвіж, 1758
• 
  В. Герсан, каля 1860—1862
• 
  Варыянт папярэдняга партрэта. Літоўскі мастацкі музей
• 
  Магіла К. М. Радзівіла «Перуна» ў Кейданскім зборы

Літаратура

• Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Крыштаф Радзівіл Пярун
• Герб Радзівілаў (пол.)
• Эскіз касцюма Крыштафа Радзівіла аўтарства Мсціслава Дабужынскага да спектакля «Радзівіл Пярун» для Дзяржаўнага тэатра Літвы, 1937