Людвік Тышкевіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др цёзкі2
афармленне
Радок 53: Радок 53:
}}
}}


'''Людвік Тышкевіч''' ([[1748]] — [[26 чэрвеня]] [[1808]]) — дзяржаўны і вайсковы дзеяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. Генерал-ад'ютант (з [[1772]]), [[пісар вялікі літоўскі]] ([[1775]]—[[1780]]), [[гетман польны літоўскі]] (з [[1780]]), [[падскарбі вялікі літоўскі]] (з [[1791]]) і [[маршалак вялікі літоўскі]] (з [[1793]]). Кавалер ордэнаў [[Ордэн Святога Станіслава|Святога Станіслава]] ([[1778]]), а таксама расійскіх [[Ордэн Андрэя Першазванага|Андрэя Першазванага]]<ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705—2008. — Warszawa, 2008. S. 218.</ref> ([[1787]]) і [[Ордэн Аляксандра Неўскага|Аляксандра Неўскага]] ([[1787]])<ref>Бантыш-Каменский Н. Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула. — М., 2005, С. 159.</ref>.
'''Людвік Тышкевіч''' ([[1748]] — {{ДС|26|6|1808}}) — дзяржаўны і вайсковы дзеяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. Генерал-ад'ютант (з [[1772]]), [[пісар вялікі літоўскі]] ([[1775]]—[[1780]]), [[гетман польны літоўскі]] (з [[1780]]), [[падскарбі вялікі літоўскі]] (з [[1791]]) і [[маршалак вялікі літоўскі]] (з [[1793]]). Кавалер ордэнаў [[Ордэн Белага Арла|Белага Арла]] ([[1776]])<ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705—2008. — Warszawa, 2008. S. 218.</ref> [[Ордэн Святога Станіслава|Святога Станіслава]] ([[1778]]), а таксама расійскіх [[Ордэн Андрэя Першазванага|Андрэя Першазванага]] ([[1787]]) і [[Ордэн Аляксандра Неўскага|Аляксандра Неўскага]] ([[1787]])<ref>Бантыш-Каменский Н. Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула. — М., 2005, С. 159.</ref>.


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Прадстаўнік шляхецкага роду Тышкевічаў гербу[[Герб «Ляліва»|«Ляліва»]], сын [[Юзаф Тышкевіч|Юзафа]] і Ганны з [[Пацеі|Пацеяў]].
Прадстаўнік шляхецкага роду Тышкевічаў герба [[Герб «Ляліва»|«Ляліва»]], сын [[Юзаф Тышкевіч|Юзафа]] і Ганны з [[Пацеі|Пацеяў]].


У [[1778]] абіраўся маршалкам сойму. У [[Вайна Расіі з Рэччу Паспалітай 1792 года|вайну Расіі з Рэччу Паспалітай]], на сходзе [[23 ліпеня]] [[1792]] падтрымаў прапанову караля і вялікага князя [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста Панятоўскага]] пра яго далучэнне да [[Таргавіцкая канфедэрацыя|Таргавіцкай канфедэрацыі]], што пазней зрабіў сам. У [[1795]] узначаліў дэпутацыю [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]] да імператрыцы расійскай [[Кацярына II|Кацярыны II]].
У [[1778]] абіраўся маршалкам сойма. У [[Вайна Расіі з Рэччу Паспалітай 1792 года|вайну Расіі з Рэччу Паспалітай]], на сходзе [[23 ліпеня]] [[1792]] падтрымаў прапанову караля і вялікага князя [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста Панятоўскага]] пра яго далучэнне да [[Таргавіцкая канфедэрацыя|Таргавіцкай канфедэрацыі]], што пазней зрабіў сам. У [[1795]] узначаліў дэпутацыю [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]] да расійскай імператрыцы [[Кацярына II|Кацярыны II]].


Атрымаў у спадчыну ад бабулі [[Саламея Радзівіл|Саламеі Радзівіл]] [[Сядзібна-паркавы комплекс Тышкевічаў, Гродна|маёнтак]] у [[Гродна|Горадні]]. У [[1792]] збудаваў [[Палац Тышкевічаў, Варшава|палац]] у [[Варшава|Варшаве]].
Атрымаў у спадчыну ад бабулі [[Саламея Радзівіл|Саламеі Радзівіл]] [[Сядзібна-паркавы комплекс Тышкевічаў, Гродна|маёнтак]] у [[Гродна|Горадні]]. У [[1792]] збудаваў [[Палац Тышкевічаў, Варшава|палац]] у [[Варшава|Варшаве]].


У [[1775]] парадніўся з паноўным родам [[Панятоўскія|Панятоўскіх]], ўзяўшы шлюб з дачкою [[Казімір Панятоўскі|Казіміра]] [[Канстанцыя Панятоўская|Канстанцыяй Панятоўскай]]. Быў апошнім мужчынскім прадстаўніком галіны Скумінаў-Тышкевічаў.
У [[1775]] парадніўся з паноўным родам [[Панятоўскія|Панятоўскіх]], узяўшы шлюб з дачкой [[Казімір Панятоўскі|Казіміра]] [[Канстанцыя Панятоўская|Канстанцыяй Панятоўскай]]. Быў апошнім мужчынскім прадстаўніком галіны Скумінаў-Тышкевічаў.


{{зноскі}}
{{зноскі}}
Радок 71: Радок 71:


{{DEFAULTSORT:Тышкевіч Людвік}}
{{DEFAULTSORT:Тышкевіч Людвік}}
[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Род Тышкевічаў|Людвік]]
[[Катэгорыя:Род Тышкевічаў|Людвік]]
[[Катэгорыя:Сенатары Рэчы Паспалітай]]
[[Катэгорыя:Маршалкі вялікія літоўскія]]
[[Катэгорыя:Маршалкі вялікія літоўскія]]
[[Катэгорыя:Падскарбіі вялікія літоўскія]]
[[Катэгорыя:Падскарбіі вялікія літоўскія]]

Версія ад 22:08, 20 красавіка 2016

Людвік Тышкевіч
польск.: Ludwik Skumin Tyszkiewicz
Людвік Тышкевіч. Партрэт Іозэфа Грасі, 1794
Людвік Тышкевіч. Партрэт Іозэфа Грасі, 1794
Герб «Ляліва»
Герб «Ляліва»
Вялікі маршалак літоўскі
1793 — 1795
Папярэднік Ігнацы Патоцкі
Пераемнік пасада скасавана
Віленскі губернскі маршалак
1795 — 1801
Папярэднік няма (пасада створана)
Пераемнік Міхал Геранім Бжастоўскі

Нараджэнне 1748(1748)
Смерць 26 чэрвеня 1808(1808-06-26)
Род Тышкевічы
Бацька Юзаф Тышкевіч
Маці Ганна Пацей
Жонка Канстанцыя Панятоўская
Дзеці Ганна
Член у
Дзейнасць дыпламат
Прыналежнасць Расійская імперыя
Званне генерал-ад’ютант
Узнагароды
Ордэн Белага арла
Ордэн Белага арла
Ордэн Святога Станіслава
Ордэн Святога Станіслава
Ордэн Святога Андрэя Першазванага
Ордэн Святога Андрэя Першазванага
Ордэн Святога Аляксандра Неўскага
Ордэн Святога Аляксандра Неўскага
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Людвік Тышкевіч (1748 — 26 чэрвеня 1808) — дзяржаўны і вайсковы дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Генерал-ад'ютант (з 1772), пісар вялікі літоўскі (17751780), гетман польны літоўскі1780), падскарбі вялікі літоўскі1791) і маршалак вялікі літоўскі1793). Кавалер ордэнаў Белага Арла (1776)[1] Святога Станіслава (1778), а таксама расійскіх Андрэя Першазванага (1787) і Аляксандра Неўскага (1787)[2].

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Тышкевічаў герба «Ляліва», сын Юзафа і Ганны з Пацеяў.

У 1778 абіраўся маршалкам сойма. У вайну Расіі з Рэччу Паспалітай, на сходзе 23 ліпеня 1792 падтрымаў прапанову караля і вялікага князя Станіслава Аўгуста Панятоўскага пра яго далучэнне да Таргавіцкай канфедэрацыі, што пазней зрабіў сам. У 1795 узначаліў дэпутацыю Вялікага Княства Літоўскага да расійскай імператрыцы Кацярыны II.

Атрымаў у спадчыну ад бабулі Саламеі Радзівіл маёнтак у Горадні. У 1792 збудаваў палац у Варшаве.

У 1775 парадніўся з паноўным родам Панятоўскіх, узяўшы шлюб з дачкой Казіміра Канстанцыяй Панятоўскай. Быў апошнім мужчынскім прадстаўніком галіны Скумінаў-Тышкевічаў.

Зноскі

  1. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705—2008. — Warszawa, 2008. S. 218.
  2. Бантыш-Каменский Н. Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула. — М., 2005, С. 159.