Нумарныя знакі ў Беларусі
Рэгістрацыйныя знакі для аўтамабільнага транспарту ў Беларусі стандартызаваныя Беларускім дзяржстандартам у 2004 (стандарт СТБ 914.99). Дапушчаныя да выкарыстання таксама знакі ранейшых узораў.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Да 1992 у Беларусі дзейнічалі толькі знакі савецкага ўзору. У 1992 з'явіліся адмысловыя беларускія рэгістрацыйныя знакі, якія пасля змянення дзяржаўнай сімволікі ў 1995 мяняліся яшчэ тры разы (у 1996, 2000 і 2004 гады).
Узор 1992 года[правіць | правіць зыходнік]
Знак узору 1992 года складаўся з 4 лічбаў і 2 літар чырвонага колеру на белым фоне. Паміж лічбамі і літарамі змяшчалася круглая эмблема чырвонага колеру з выявай гербу «Пагоня». З 1996 года эмблема была замененая на фрагмент нацыянальнага арнаменту і надпіс «BELARUS».
| Нумары ўзору 1992 г. | |
|---|---|
 |
Для транспартных сродкаў юрыдычных і фізічных асоб Рэспублікі Беларусь |
 |
Для транспартных сродкаў юрыдычных і фізічных асоб Рэспублікі Беларусь (з 1996 г.) |
 |
Для грузавых аўтамабіляў і аўтобусаў |
| |
 |
Рэгістрацыйныя знакі для транспартных сродкаў МУС Беларусі MH — г. Мінск БН — Брэсцкая вобласць ВТ — Віцебская вобласць ГС — Гомельская вобласць ГК — Гродзенская вобласць МО — Мінская вобласць МГ — Магілёўская вобласць |
 |
Для транспартных сродкаў Міністэрства абароны Беларусі |
 |
Для транспартных сродкаў Дзяржкамітэта памежных войскаў Беларусі |
Узор 2000 года[правіць | правіць зыходнік]
На знаках 2000 года колькасць літар была павялічаная да трох.
| Нумары ўзору 2000 г. | |
|---|---|
 |
Для транспартных сродкаў юрыдычных і фізычных асоб Рэспублікі Беларусь |
 |
CD nnnn — для транспартных сродкаў дыпламатычных супрацоўнікаў CC nnnn — для транспартных сродкаў консульскіх супрацоўнікаў T nnnn — для транспартных сродкаў тэхнічных працаўнікоў дыпламатычных прадстаўніцтваў |
 |
M nnnn — для транспартных сродкаў прадстаўніцтваў замежных банкаў, фірмаў, СП K nnnn — для транспартных сродкаў замежных СМІ P nnnnn — для транспартных сродкаў замежных грамадзян і асоб без грамадзянства |
Коды рэгіёнаў[правіць | правіць зыходнік]
| Рэгіён | 2004 г. | 2000 г. | 1992 г. | да 1992 г. |
|---|---|---|---|---|
| Брэсцкая вобласць | 1 | Axx | Ax IA, IB, IC, IE, IH, II |
БНx |
| Віцебская вобласць | 2 | Bxx | Bx IK, IM, IO, IT, IX |
ВТx |
| Гомельская вобласць | 3 | Exx | Ex Hx |
ГСx |
| Гродзенская вобласць | 4 | Cxx | Cx XA, XB, XC, XE, XH, XI |
ГКx |
| Мінская вобласць | 5 | Oxx | Ox Px |
МБx |
| Магілёўская вобласць | 6 | Txx | Tx XM, XO, XP, XT, XX |
МГx |
| г. Мінск | 7 | Mxx AAX, EAK |
Mx Kx HK, IP, PH, XK |
МИx |
З 2004 года выкарыстоўваецца таксама код рэгіёна 0, які пазначае прыналежнасць транспартнага сродка Міністэрству абароны, Дзяржаўнаму памежнаму камітэту або ўнутраным войскам Міністэрства ўнутраных спраў Беларусі.
Знакі ўзору 2004 года[правіць | правіць зыходнік]
Знак узору 2004 года з'яўляе сабою спалучэнне літар беларускага алфавіту і арабскіх лічбаў. Дазволена выкарыстоўваць толькі 12 літар, якія падобныя на лацінскія (А, В, Е, І, К, М, Н, О, Р, С, Т, Х). На знаках усіх тыпаў, з выняткам 1а, асобна пастаўленая лічба ў канцы ці ў пачатку знака азначае код рэгіёна. На знаках транспартных сродкаў фізічных і юрыдычных асоб Рэспублікі Беларусь таксама змяшчаецца выява дзяржаўнага сцягу і літарны код BY (спачатку чорнага колеру, з 1 ліпеня 2020 года колер распазнавальнага знака BY стаў зялёным[1]).
У чэрвені 2007 года былі ўведзеныя знакі для аўтамабіляў-таксі (тып 13)[2].
У 2016 годзе сталі выдавацца часовыя нумары для транспартных сродкаў, якія раней не стаялі на ўліку[3].
У ліпені 2020 года для электрамабіляў былі ўведзеныя адмысловыя нумары, на якіх усё сімвалы зялёнага колеру[4].
Тыпы рэгістрацыйных знакаў[правіць | правіць зыходнік]
| Для транспартных сродкаў юрыдычных і фізычных асоб Рэспублікі Беларусь | |
|---|---|
| |
1. Пярэдні і задні знакі для легкавых аўтамабіляў |
 |
1a. Пярэдні і задні знакі для легкавых аўтамабіляў. Дазваляецца любая камбінацыя літар і лічбаў |
 |
2. Пярэдні і задні знакі для грузавых аўтамабіляў і аўтобусаў |
 |
3. Задні знак для грузавых аўтамабіляў і аўтобусаў |
 |
4. Задні знак для легкавых аўтамабіляў, прычэпаў і паўпрычэпаў |
 |
5. Задні знак для аўтамабільных прычэпаў і паўпрычэпаў |
 |
6. Задні знак для матацыклаў, матаролераў, мотакалясак, мапедаў і да т. п., а таксама для прычэпаў і паўпрычэпаў да матацыклаў і матаролераў |
 |
7. Задні знак для трактароў, трактарных прычэпаў і паўпрычэпаў |
| Для транспартных сродкаў дыпламатычных і консульскіх установаў у Рэспубліцы Беларусь і асоб з дыпламатычным статусам | |
 |
8. Пярэдні і задні знакі для аўтамабіляў і аўтобусаў дыпламатычных прадстаўніцтваў, прадстаўніцтваў міжнародных арганізацыяў і іх органаў. |
 |
9. Пярэдні і задні знакі для аўтамабіляў і аўтобусаў консульскіх установаў |
 |
10. Задні знак для аўтамабільных прычэпаў |
 |
11. Задні знак для матацыклаў, матаролераў і да т. п. |
| Для транспартных сродкаў, часова дапушчаных да ўдзелу ў руху | |
 |
12. Пярэдні і задні «транзітныя нумары» на аўтамабілях, не пастаўленых на ўлік у ДАІ па месцы пражывання ўладальніка |
 |
12a. «Транзітныя нумары» новага фармату. Выдаюцца з 2010 года[5]. |
 |
Часовыя рэгістрацыйныя знакі |
| Для транспартных сродкаў, выкарыстоўваемых для перавозкі пасажыраў (таксі, у тым ліку маршрутныя) | |
 |
13. Пярэдні і задні знакі |
Зноскі
- ↑ Было неправильно? Из-за чего позеленели буквы BY на "номерах" автомобилей (руск.). abw.by (1 верасня 2021). Праверана 2 верасня 2021.
- ↑ Знаковое событие для ГАИ и Минтранса (руск.). abw.by (10 чэрвеня 2007). Праверана 2 верасня 2021.
- ↑ В Беларуси вводятся временные "номера" (руск.). abw.by (6 студзеня 2016). Праверана 2 верасня 2021.
- ↑ В Беларуси вводят зеленые номера для электромобилей. Но пока в МРО их нет (руск.). onliner.by (7 ліпеня 2020). Праверана 2 верасня 2021.
- ↑ Новые транзитные номера введены в Беларуси (руск.)(недаступная спасылка). interfax.by (26 ліпеня 2010). Архівавана з першакрыніцы 2 верасня 2021. Праверана 2 верасня 2021.
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Дзяржаўны стандарт СТБ 914.99 «Знаки регистрационные и знак отличительный транспортных средств. Типы и основные размеры, технические требования, методы испытаний». — На афіцыйнай пляцоўцы Дзяржстандарту(недаступная спасылка).
