Хан Ган

Хан Ган
Хан Ган
	кар.: 한강; кар.: 韓江
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	27 лістапада 1970[…] (54 гады)
Месца нараджэння	Кванджу, Паўднёвая Карэя;
Грамадзянства	Паўднёвая Карэя;
Бацька	Han Seung-won[d]
Альма-матар	Універсітэт Ёнсэ[d] (1993);
Месца працы	Сеульскі інстытут мастацтваў[d];
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменніца, раманіст, навэліст, паэтка
Гады творчасці	з 1995
Жанр	раман, апавяданне і эсэ
Мова твораў	карэйская
Прэміі	Міжнародная Букераўская прэмія (2016) Нобелеўская прэмія па літаратуры (2024) Emile Guimet Prize for Asian Literature[d] (2024) Yi Sang Literary Award[d] (2005) Q130553019? (2019)
Узнагароды	прэмія Медычы за найлепшы твор замежнай мовай[d] (2023) Ho-Am Prize in the Arts[d]
Подпіс
han-kang.net (англ.)
	Творы ў Вікікрыніцах
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Хан Ган (кар.: 한강, нар. 27 лістапада 1970(1970-11-27)^[1]^[2]^[…], Кванджу^[3]) — карэйская пісьменніца. Лаўрэат Міжнароднай Букераўскай прэміі 2016 года за раман «Вегетарыянка», пра жанчыну, якая вырашала болей не есці мяса^[4]. Раман «Вегетарыянка» — адна з першых яе кніг, перакладзеных на англійскую мову.^[5] Лаўрэатка Нобелеўскай прэміі па літаратуры (2024).

Біяграфія

Хан Ган — дачка пісьменніка Хан Сынвона (англ.) (бел..^[6] Нарадзілася ў Кванджу і ў 10-гадовым узросце пераехала ў сеульскі Суюры (англ.) (бел., пра які пяшчотна піша ў рамане «Урокі грэчаскай». Вывучала карэйскую літаратуру ва ўніверсітэце Ёнсе.^[7] Яе брат Хан Долім таксама пісьменнік.

Хан пачала пісьменніцкую кар’еру, калі адзін з яе вершаў апублікавалі ў выпуску часопіса «Таварыства і літаратура». Афіцыйны дэбют адбыўся ў наступным^[калі?] годзе, калі яе апавяданне «Пунсовы якар» стала пераможцам літаратурнага конкурсу Сеул Сінмун.

У 2005 годзе Хан Ган атрымала Літаратурную прэмію Лі Сана (англ.) (бел..

З лета 2013 года, Хан выкладае пісьменніцкае майстэрства ў Сеульскім інстытуце мастацтваў (руск.) (бел..

У 2018 годзе раман Хан Ган «Любімаму сыну» быў адабраны для арт-праекта шатландскай мастачкі Кэці Патэрсан «Бібліятэка будучыні». Ён будзе апублікаваны ў 2114 годзе ў анталогіі са 100 тэкстаў. Да таго часу рукапіс будзе захоўвацца ў Deichmanske bibliotek у Осла нявыдадзеным і непрачытаным.^[8]

У 2021 годзе Хан Ган апублікавала раман «Я не развітваюся» (작별하지 않는다), у якім вачыма трох жанчын паказана паўстанне на востраве Чэджуда (руск.) (бел.. Раман узнагароджаны французскай прэміяй Медычы 2023 года за лепшы замежны твор.^[9]

У 2023 годзе выбрана міжнародным пісьменнікам Каралеўскага літаратурнага таварыства^[10]. 10 кастрычніка 2024 года названа лаўрэаткай Нобелеўскай прэміі па літаратуры «за напружаную паэтычную прозу, якая супрацьстаіць гістарычным траўмам і агаляе далікатнасць чалавечага жыцця».

Крыніцы

↑ ^а ^б Han Kang // ISFDB — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2629164"></a>
↑ ^а ^б Kang Han // Babelio — 2007.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2877812"></a>
↑ ^а ^б ^в “딸이 쓴 문장에 질투심이 동했다”...아버지 한승원 작가의 고백 — Maeil Business Newspaper. Праверана 18 кастрычніка 2024.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q625035"></a>
↑ Alter, Alexandra. Han Kang Wins Man Booker International Prize for Fiction With ‘The Vegetarian’ (англ.)(недаступная спасылка). The New York Times (17 мая 2016). Архівавана з першакрыніцы 17 мая 2016. Праверана 17 May 2016.
↑ Fan, Jiayang (8 January 2018). "Han Kang and the Complexity of Translation". The New Yorker. Праверана 21 November 2021. In 2016, "The Vegetarian" became the first Korean-language novel to win the Man Booker International Prize, which was awarded to both its author, Han Kang, and its translator, Deborah Smith.
↑ Humans As Plants (англ.). Архівавана з першакрыніцы 11 лістапада 2014. Праверана 22 мая 2017.
↑ Montgomery, Charles. Sunday meeting with Han Kang (한강) author of Vegetarian (채식주의자) (англ.) (11 чэрвеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 24 снежня 2013. Праверана 8 сакавіка 2023.
↑ Yonhap. Han Kang hands over book to Norway's Future Library project (англ.). The Korean Herald (27 мая 2019). Архівавана з першакрыніцы 10 верасня 2019. Праверана 10 верасня 2019.
↑ Роман Хан Ган «Я не прощаюсь» удостоен премии Медичи (руск.). world.kbs.co.kr. Праверана 23 снежня 2023.
↑ RSL International Writers | 2023 International Writers (нявызн.). Royal Society of Literature (3 верасня 2023). Праверана 3 December 2023.

Спасылкі

han-kang.net (англ.) — афіцыйны сайт

[_fbd46ffd8c412392-1] а ^б Han Kang // ISFDB — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2629164"></a>

[_166b7e99364e9874-2] а ^б Kang Han // Babelio — 2007.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2877812"></a>

[_03273d3397d196f0-3] а ^б ^в “딸이 쓴 문장에 질투심이 동했다”...아버지 한승원 작가의 고백 — Maeil Business Newspaper. Праверана 18 кастрычніка 2024.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q625035"></a>

[4] Alter, Alexandra. Han Kang Wins Man Booker International Prize for Fiction With ‘The Vegetarian’ (англ.)(недаступная спасылка). The New York Times (17 мая 2016). Архівавана з першакрыніцы 17 мая 2016. Праверана 17 May 2016.

[NewYorker2018-5] Fan, Jiayang (8 January 2018). "Han Kang and the Complexity of Translation". The New Yorker. Праверана 21 November 2021. In 2016, "The Vegetarian" became the first Korean-language novel to win the Man Booker International Prize, which was awarded to both its author, Han Kang, and its translator, Deborah Smith.

[donga-6] Humans As Plants (англ.). Архівавана з першакрыніцы 11 лістапада 2014. Праверана 22 мая 2017.

[pressrelease-7] Montgomery, Charles. Sunday meeting with Han Kang (한강) author of Vegetarian (채식주의자) (англ.) (11 чэрвеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 24 снежня 2013. Праверана 8 сакавіка 2023.

[8] Yonhap. Han Kang hands over book to Norway's Future Library project (англ.). The Korean Herald (27 мая 2019). Архівавана з першакрыніцы 10 верасня 2019. Праверана 10 верасня 2019.

[9] Роман Хан Ган «Я не прощаюсь» удостоен премии Медичи (руск.). world.kbs.co.kr. Праверана 23 снежня 2023.

[10] RSL International Writers | 2023 International Writers (нявызн.). Royal Society of Literature (3 верасня 2023). Праверана 3 December 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па літаратуры
1901—1925	Сюлі-Прудом (1901) Тэадор Момзен (1902) Б’ёрнсцернэ Б’ёрнсан (1903) Фрэдэрык Містраль / Хасэ Эчэгерай-і-Эйсагірэ (1904) Генрык Сянкевіч (1905) Джазуэ Кардучы (1906) Джозеф Рэдзьярд Кіплінг (1907) Рудольф Крыстаф Эйкен (1908) Сельма Лагерлёф (1909) Паўль Гайзэ (1910) Марыс Метэрлінк (1911) Герхарт Гаўптман (1912) Рабіндранат Тагор (1913) Рамэн Ралан (1915) Карл Густаў Вернер фон Хейдэнстам (1916) Карл Адольф Г’елеруп / Генрык Пантопідан (1917) Карл Шпітэлер (1919) Кнут Гамсун (1920) Анатоль Франс (1921) Хасінта Бенавентэ-і-Марцінес (1922) Уільям Батлер Ейтс (1923) Уладзіслаў Рэймант (1924) Джордж Бернард Шоу (1925)
1926—1950	Грацыя Дэледа (1926) Анры Бергсон (1927) Сігрыд Унсет (1928) Томас Ман (1929) Сінклер Льюіс (1930) Эрык Аксель Карлфельт (1931) Джон Галсуорсі (1932) Іван Бунін (1933) Луіджы Пірандэла (1934) Юджын Гладстан О’Ніл (1936) Ражэ Мартэн дзю Гар (1937) Перл Бак (1938) Франс Эміль Сіланпя (1939) Іаганес Вільгельм Енсен (1944) Габрыела Містраль (1945) Герман Гесэ (1946) Андрэ Жыд (1947) Томас Стэрнз Эліят (1948) Уільям Фолкнер (1949) Бертран Артур Уільям Расел (1950)
1951—1975	Пер Лагерквіст (1951) Франсуа Марыяк (1952) Уінстан Чэрчыль (1953) Эрнэст Хемінгуэй (1954) Хальдаўр Кільян Лакснес (1955) Хуан Рамон Хіменес (1956) Альбер Камю (1957) Барыс Пастарнак (1958) Сальваторэ Квазімада (1959) Сен-Жон Перс (1960) Іва Андрыч (1961) Джон Стэйнбек (1962) Гіоргас Сеферыс (1963) Жан-Поль Сартр (адмовіўся ад узнагароды) (1964) Міхаіл Шолахаў (1965) Шмуэль Іосеф Агнон / Нэлі Закс (1966) Мігель Анхель Астурыяс (1967) Кавабата Ясунары (1968) Сэмюэл Бекет (1969) Аляксандр Салжаніцын (1970) Пабла Нэруда (1971) Генрых Бёль (1972) Патрык Уайт (1973) Эйвінд Юнсан / Хары Эдмунд Марцінсан (1974) Эўджэніа Мантале (1975)
1976—2000	Сол Белау (1976) Вісентэ Алейксандрэ (1977) Ісаак Башэвіс Зінгер (1978) Адысеяс Элітыс (1979) Чэслаў Мілаш (1980) Эліяс Канеці (1981) Габрыэль Гарсія Маркес (1982) Уільям Голдынг (1983) Яраслаў Сейферт (1984) Клод Сімон (1985) Воле Шайінка (1986) Іосіф Бродскі (1987) Нагіб Махфуз (1988) Каміла Хасэ Села (1989) Актавіа Пас (1990) Надзін Гордымер (1991) Дэрэк Уолкат (1992) Тоні Морысан (1993) Кэндзабура Оэ (1994) Шэймас Хіні (1995) Віслава Шымборска (1996) Дарыа Фо (1997) Жазэ Сарамагу (1998) Гюнтэр Грас (1999) Гаа Сінцянь (2000)
з 2001	Відзьядхар Сураджпрасад Найпал (2001) Імрэ Кертэс (2002) Джон Максвел Кутзее (2003) Эльфрыдэ Елінек (2004) Гаральд Пінтэр (2005) Архан Памук (2006) Дорыс Лесінг (2007) Жан-Мары Гюстаў ле Клезіё (2008) Герта Мюлер (2009) Марыа Варгас Льёса (2010) Тумас Транстромер (2011) Мо Янь (2012) Эліс Манро (2013) Патрык Мадыяно (2014) Святлана Алексіевіч (2015) Боб Дылан (2016) Кадзуа Ісігура (2017) Вольга Такарчук (2018) Петэр Гандке (2019) Луіза Глюк (2020) Абдулразак Гурна (2021) Анні Эрно (2022) Юн Фосэ (2023) Хан Ган (2024)