Сальваторэ Квазімада
| Сальваторэ Квазімада | |
|---|---|
| італ.: Salvatore Quasimodo | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 20 жніўня 1901[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 14 чэрвеня 1968[1][6][…] (66 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Пахаванне | |
| Грамадзянства | |
| Дзеці | Alessandro Quasimodo[d] |
| Месца працы | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | паэт, мовазнавец, пісьменнік, перакладчык, сцэнарыст, выкладчык універсітэта, журналіст, літаратурны крытык, крытык |
| Кірунак | hermeticism (poetry)[d] |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
| Узнагароды |
 |
 Выявы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Сальваторэ Квазімада[8] (італ.: Salvatore Quasimodo; 20 жніўня 1901— 14 чэрвеня 1968) — італьянскі пісьменнік, паэт, перакладчык. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1959) «За лірычную паэзію, якая з класічнай жвавасцю выказвае трагічны досвед нашага часу».
Біяграфічныя звесткі[правіць | правіць зыходнік]
Вучыўся ў Рымскім політэхнічным інстытуце. 3 1941 прафесар Міланскай кансерваторыі імя Дж. Вердзі.
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]
У 1930-я г. далучыўся да герметызму з яго матывамі тугі і адзіноты (зборнікі «Вада і зямля», 1930; «Патанулы габой», 1932; «Эрата і Апаліён», 1936; «Вершы», 1938). У перыяд антыфашысцкага Супраціўлення звярнуўся да сацыяльнай рэчаіснасці (зборнікі «I надышоў вечар», 1942; «Дзень за днём», 1947). У пасляваеннай творчасці пераважаюць грамадзянскія і патрыятычныя тэмы, вера ў народ (зборнікі «Жыццё не сон», 1949; «Фальшывая і сапраўдная зеляніна», 1954; «Непараўнальная зямля», 1958; «Даваць і мець», 1966). Аўтар зборнікаў публіцыстыкі, эсэ, перакладаў з грэчаскай мовы Сафокла, Эсхіла, Авідзія.
На беларускую мову асобныя творы Сальваторэ Квазімада пераклалі Янка Сіпакоў[9], Язэп Семяжон, Лявон Баршчэўскі.
Творы[правіць | правіць зыходнік]
- Acque e terre (1930)
- Oboe sommerso (1932)
- Erato e Apòllìon (1938)
- Poesie (1938)
- Ed è subito sera (1942)
- Con il piede straniero sopra il cuore (1946)
- Giorno dopo giorno (1947)
- La vita non è sogno (1949)
- Il falso e vero verde (1954)
- La terra impareggiabile (1958)
- Il poeta e il politico e altri saggi (1960)
- Dare e avere (1966)
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 autori vari Dizionario Biografico degli Italiani — 1960.
- ↑ 2,0 2,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых дадзеных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ Salvatore Quasimodo // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118793802 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 11 снежня 2014.
- ↑ 5,0 5,1 Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
- ↑ Квазимодо Сальваторе // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
- ↑ Квазимодо Сальваторе // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Поўнае напісанне імя і прозвішча Сальваторэ Квазімада ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.8., Мн., 1999, С.206.
- ↑ Галасы з-за небакраю: анталогія паэзіі свету ў беларускіх перакладах ХХ ст. Склад. М. Скобла. — Мн.: Лімарыус 2008. — 896 с.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Логіш С. Квазімада // БелЭн у 18 т. Т. 8. Мн., 1999.
| Тэматычныя сайты | ||||
|---|---|---|---|---|
| Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
| Генеалогія і некрапалістыка | ||||
| ||||