Перайсці да зместу

Паланга

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Горад
Паланга
літ.: Palanga
Герб
Герб
Краіна
Статус
гарадское самакіраванне
Павет
Каардынаты
Першая згадка
1161
Плошча
  • 79 км²
Вышыня цэнтра
10 м
Насельніцтва
  • 18 132 чал. (1 студзеня 2023)[1]
Часавы пояс
Афіцыйны сайт
Паланга на карце Літвы
Паланга (Літва)
Паланга

Паланга́[2] (літ.: Palanga) — горад у заходняй Літве, на ўзбярэжжы Балтыйскага мора, утварае гарадское самакіраванне ў складзе Клайпедскага павета.

Паланга з’яўляецца самым вядомым літоўскім курортам. Насельніцтва складае каля 17,6 тыс. чалавек. Горад адносіцца да этнаграфічнага рэгіёна Жамойць.

Археалагічныя знаходкі сцвярджаюць, што чалавечыя паселішчы з’явіліся тут 5000 гадоў таму. У Х стагоддзі гэта тэрыторыя засялялася куршскімі плямёнамі. Упершыню Паланга ўзгадваецца ў тэўтонскіх хроніках у 1253 годзе.

Паселішча мела важнае палітычнае значэнне: тут быў адзіны выхад Вялікага Княства Літоўскага да Балтыйскага мора, акрамя таго, Паланга знаходзілася паміж Тэўтонскім ордэнам з поўдня і Лівонскім ордэнам з поўначы. Згодна з паданнем у Паланзе жыла Бірута, жонка Кейстута, маці Вітаўта. Тэўтонскае войска некалькі разоў разбурала паселішча, але пасля Грунвальдскай бітвы Паланга канчаткова засталася ў складзе Вялікага Княства Літоўскага. З 1773 да 1775 года Паланга была перададзеная віленскаму біскупу Ігнацыю Масальскаму.

Палац Тышкевічаў

Пасля падзелаў Рэчы Паспалітай Паланга ўвайшла ў 1795 у склад Віленскай губерні, у 1796 — у склад Літоўскай губерні, у 1801 — у склад Літоўска-Віленскай губерні (1801—1840). У 1819 прыморскае мястэчка Паланга з акругай са складу Цельшаўскага павета былі перададзены ў склад Курляндскай губерні, але ў 1827 зноў вернуты ў склад Літоўска-Віленскай губерні, а пасля 23 красавіка 1829 зноў уключана ў склад Курляндскай губерні[3].

Пасля падзелаў Рэчы Паспалітай уладарамі паселішча былі Патоцкія, Несялоўскія, а ў 1824 годзе яго набыў Міхал Тышкевіч. Паланга належала Тышкевічам да 1940 года. З 1919 да 1921 года Паланга ўваходзіла ў склад Латвіі. Тэрытарыяльную спрэчку паміж Літоўскай Рэспублікай і Латвіяй разглядаў міжнародны суд Лігі Нацый і з 21 сакавіка 1921 года горад быў перададзены Літве. У 1933 годзе Паланга атрымала статус горада.

У 1897 годзе Тышкевічы пабудавалі тут выдатны палац, у якім пасля рэстаўрацыі ў 1963 годзе размясціўся музей бурштыну.

Год Колькасць
2001 17 619 [1]
2002 17 372 [1]
2003 17 324 [1]
2004 17 222 [1]
2005 17 048 [1]
2006 16 704 [1]
Год Колькасць
2007 16 518 [1]
2008 16 386 [1]
2009 16 272 [1]
2010 16 212 [1]
2011 15 771 [1]
2012 15 512 [1]
Год Колькасць
2013 15 353 [1]
2014 15 358 [1]
2015 15 379 [1]
2016 15 542 [1]
2017 15 449 [4]
2018 15 381 [5]
Год Колькасць
2019 15 664 [6]
2020 16 038 [6]
2021 16 746 [1]
2022 16 976 [6]
2023 18 132 [1]
  • ФК Паланга — футбольны клуб.
  • Гарадскі стадыён па футболу.

Гарады-пабрацімы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т Resident population by city / town at the beginning of the yearState Data Agency of Lithuania, 2023. Праверана 12 лютага 2023.
  2. Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 187-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Літоўскай Рэспублікі на беларускую мову»
  3. Материалы для географии и статистики России, собранные офицерами Генерального штаба. Ковенская губерния... С. 22.
  4. State Data Agency of Lithuania Праверана 18 лютага 2018.
  5. State Data Agency of Lithuania Праверана 2 чэрвеня 2019.
  6. а б в Resident population by city / town at the beginning of the yearState Data Agency of Lithuania, 2023. Праверана 19 чэрвеня 2022.
  7. https://www.liepaja.lv/sadraudzibas-pilsetas/
  • Паланга // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — С. 534. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).
  • Материалы для географии и статистики России, собранные офицерами Генерального штаба. Ковенская губерния / сост. Д. Афанасьев. — Санкт-Петербург: Общественная польза, 1861. — 745 с. (руск.)