Ляхавіцкі раён
Ляхавіцкі раён | |||
---|---|---|---|
|
|||
Краіна | Беларусь | ||
Уваходзіць у | Брэсцкая вобласць | ||
Адміністрацыйны цэнтр | Ляхавічы | ||
Кіраўнік | Мікалай Мікалаевіч Мароз[d] | ||
Афіцыйныя мовы |
Родная мова: беларуская 90,55 %, руская 8,08 % Размаўляюць дома: беларуская 78,17 %, руская 17,64 %[1] |
||
Насельніцтва (2014) |
27 392 чал.[2] (14-е месца) | ||
Шчыльнасць | 20,24 чал./км² (10-е месца) | ||
Нацыянальны склад |
беларусы — 88,45 %, палякі — 6,46 %, рускія — 3,53 %, іншыя — 1,56 %[1] |
||
Плошча |
1 353,55[2] (15-е месца) |
||
Вышыня над узроўнем мора |
169 м[3] | ||
Афіцыйны сайт | |||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ля́хавіцкі раё́н — раён у складзе Брэсцкай вобласці Беларусі. Ляхавіцкі раён мяжуе з Баранавіцкім, Ганцавіцкім і Івацэвіцкім раёнамі Брэсцкай вобласці і Клецкім раёнам Мінскай вобласці.
Назва
Назва раёна паходзіць ад назвы горада Ляхавічы — адміністрацыйнага цэнтра раёна.
Адміністрацыйны падзел
Ляхавіцкі раён адміністрацыйна падзелены на 8 сельскіх Саветаў:
- Альхоўскі с/с;
- Востраўскі с/с;
- Ганчароўскі с/с;
- Жарабковіцкі с/с;
- Конькаўскі с/с;
- Крывошынскі с/с;
- Навасёлкаўскі с/с;
- Начаўскі с/с.
Гісторыя
Расійская імперыя
Гістарычным папярэднікам Ляхавіцкага раёна можна лічыць Ляхавіцкую воласць (цэнтр воласці — Ляхавічы) у складзе Слуцкага павета Мінскай губерні Расійскай імперыі. Ляхавіцкая воласць была ўтворана ў 1795 г. і праіснавала так ажно да самога канца Расійскай імперыі. Напрыканцы Першай сусветнай вайны лінія фронту была нестабільнай, што абумоўлівала і нестабільнасць мясцовай улады. У БНР жа, якая абвяшчала права на валоданне амаль усімі этнічнымі тэрыторыямі беларусаў, у тым ліку тэрыторыяй Ляхавіцкай воласці, адміністрацыйны падзел адсутнічаў увогуле.
Міжваенная Польшча
Пасля Польска-савецкай вайны 1919—1921 гг. у выніку Рыжскага мірнага дагавора да Польшчы адышла 4,5-мільённая Заходняя Беларусь плошчай больш за 110 тыс. км². Гэта доля не абмінула і Ляхавіцкую воласць, якая была рэарганізаваная польскімі ўладамі ў Ляхавіцкую гміну ў складзе Баранавіцкага павета Навагрудскага ваяводства і праіснавала ў такім статусе ажно да 18 верасня 1939 г., калі Беларусь была ўз'яднана ў складзе БССР.
БССР
Ляхавіцкі раён быў утвораны 15 студзеня 1940 г. з цэнтрам у горадзе Ляхавічы ў складзе Баранавіцкай вобласці БССР. 8 студзеня 1954 г. Загадам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР у мэтах узбуйнення абласцей Баранавіцкая вобласць была ліквідаваная, таму Ляхавіцкі раён перайшоў у склад Брэсцкай вобласці БССР.
Рэспубліка Беларусь
З'яўляючыся правапераемніцай БССР, Рэспубліка Беларусь пакінула яе адміністрацыйны падзел, і ў наш час Ляхавіцкі раён працягвае існаванне ў складзе Брэсцкай вобласці Рэспублікі Беларусь у тых жа межах, што і ў савецкі перыяд.
Геаграфія
Геаграфічнае становішча
Ляхавіцкі раён знаходзіцца на поўначы ўсходняй часткі Брэсцкай вобласці і мяжуе на поўначы з Баранавіцкім, на паўднёвым усходзе — з Ганцавіцкім, на паўднёвым захадзе — з Івацэвіцкім раёнамі Брэсцкай вобласці, на ўсходзе — з Клецкім раёнам Мінскай вобласці. Плошча раёна складае 1353,55 км2. Горад Ляхавічы — адміністрацыйны цэнтр раёна — знаходзіцца ў 226 км на паўночны ўсход ад абласнога цэнтра — г. Брэста, у 161 км на паўднёвы захад ад сталіцы — г. Мінска, у 22 км на паўднёвы ўсход ад г. Баранавічы.
Рэльеф
Рэльеф раўнінны, пераважна нізінны. Пераважаючыя вышыні ляжаць у дыяпазоне 153—218 м. Найбольшая вышыня складае 253,3 м (каля вёскі Шчасновічы), найменшая — 150,3 м ніжэй за ўзровень мора (каля вёскі Тухавічы). Лясы і паркі займаюць каля 510 км2, што складае 37,6 % тэрыторыі раёна. Пад сельскагаспадарчыя патрэбы выкарыстоўваюцца каля 50 % зямель.
Карысныя выкапні
Раён багаты на такія карысныя выкапні, як торф, крэйда, гліна, будаўнічы пясок.
Клімат
Клімат, як і ва ўсёй Беларусі, у Ляхавіцкім раёне ўмераны. Пры гэтым выконваецца агульнабеларуская тэндэнцыя да пераходу клімату з больш марскога да больш кантынентальнага з захаду на ўсход. Ляхавіцкі раён, як і іншыя раёны Брэсцкай вобласці, прыдатны для сельскай гаспадаркі.
Клімат Ляхавіцкага раёна (на прыкладзе Ляхавічаў) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Паказчык | Сту | Лют | Сак | Кра | Май | Чэр | Ліп | Жні | Вер | Кас | Ліс | Сне | Год |
Сярэдні максімум, °C | −3,2 | −1,7 | 3,0 | 11,7 | 18,6 | 21,9 | 22,9 | 22,4 | 17,4 | 11,0 | 4,0 | −0,5 | 10,6 |
Сярэдняя тэмпература, °C | −6,2 | −4,9 | −0,7 | 6,9 | 13,0 | 16,6 | 17,7 | 17,1 | 12,6 | 7,2 | 1,6 | −3 | 6,5 |
Сярэдні мінімум, °C | −9,1 | −8,1 | −4,4 | 2,1 | 7,5 | 11,3 | 12,6 | 11,8 | 7,9 | 3,5 | −0,7 | −5,5 | 2,4 |
Норма ападкаў, мм | 36 | 27 | 34 | 41 | 57 | 84 | 81 | 68 | 57 | 47 | 47 | 42 | 621 |
Крыніца: Climate-Data.org |
Водная сістэма
Рэкі, якія працякаюць па раёне, пераважна прыналежаць басейну Нёмана (за выключэннем Начы — ракі з басейна Дняпра) і маюць наступную працягласць па тэрыторыі раёна:
На тэрыторыі раёна знаходзяцца чатыры вадасховішчы, якію маюць адпаведную плошчу:
- Мінічскае — 540 га;
- Нетчынскае — 107 га;
- Ляхавіцкае ў вярхоўі ракі Ведзьма;
- Ляхавіцкае ў рысе горада Ляхавічы.
Насельніцтва
Змяненне колькасці насельніцтва Ляхавіцкага раёна ў XX—XXI стст. (чал.)[1][5][6][7][8] |
---|
Станам на 1 студзеня 2014 года колькасць насельніцтва раёна складае 27 392 чалавек, пры гэтым у сельскай мясцовасці пражывае каля 60 % усяго насельніцтва раёна. Сярэдняя шчыльнасць насельніцтва — 20,24 чалавек на км2.
Этна-лінгвістычныя дадзеныя
Па выніках перапісу 2009 г. размеркаванне нацыянальнасцей Ляхавіцкага раёна адбылося наступным чынам:
Роднай мовай большасць насельніцтва раёна назвала беларускую (90,55 %), на другім месцы стаіць руская (8,08 %). Пры гэтым дома размаўляюць па-беларуску 78,17 % жыхароў раёна, а па-руску — 17,64 %[1].
Вядомыя асобы
- Станіслаў Рокаш
- Алесь Бадак
- Тонік Крагельскі
- Юзік Чарнецкі
- Томаш Чаплі
- Аляксей Іванавіч Шаланда
- Мікалай Лукіч Сцепанюк
- Штэфан Трыбухоўскі
- Леанід Пранчак
- Алесь Цярэшка
- Лейба Розовскі
- Пётр Татарыновіч
- Аляксей Ігнатавіч Мікуліч
- Тадэвуш Рэйтан
- Мар'ян Фальскі
- Сяргей Пясецкі
- Фларыян Бохвіц
- Антаніна Эмінава
- Генрых Траццяк
- Міхаіл Пташук
- Анатоль Санько
- Альтэр Бреўда
- Яўген Сцяпанавіч Папроцкі
- Уладзімір Пранько
- Галіна Казіміраўна Аверкіна (Трызна)
- Сымон Свістуновіч
- Ноех Мельнік
- Ян Станіслаў Сапега
- Сяргей Чарановіч
- Уладзімір Дамашэвіч
- Ганна Схаластыка Хадкевіч
- Францішак Стэфан Леан Сапега
- Анатоль Герасімовіч
- Вітольд Міладоўскі
- Ежы Феліцыян Сапега
- Віктар Чарнавокі
- Міхаіл Кулік
- Мікалай Пігулеўскі
- Альбрэхт Мартынавіч Гаштольд
- Фёдар Міхайлавіч Еўлашоўскі
- Макарый III (Еўлашоўскі)
- Генадзь Іванавіч Цітовіч
- Крысціна Крагельская
- Уладзімір Малахвей
- Святаслаў Мядзведскі
- Юра Гарбаты
- Вольга Сокал
- Васіль Салаўёў
- Рыгор Касабуцкі
- Тоніо Грабоўскі
- Аляксандр Іванавіч Вітко
- Іван Антановіч
- Віталь Уладзіміравіч Скалабан
- Міхаіл Гаўрылавіч Мінкевіч
- Уладзімір Гаўрылавіч Мінкевіч
- Вольга Мацюшка
- Васіль Сокал
- Теафілія Ябланоўская з Сапегаў
- Міхась Турыянскі
- Яраслаў Патоцкі
- Ірэна Патоцка-Шарска
- Аліна Густаўна Рэйтан-Гартынг
- Анатоль Гатоўчыц
- Васіль Іванавіч Кунціш
- Адам Ігнатавіч Кумейша
- Здзіслаў Сіцька
- Міхаіл Гаўрылавіч Мінкевіч
- Станіслаў Гаштольд
- Ян Караль Хадкевіч
- Леанард Кавэцкі
- Вацлаў Пянткоўскі
- Станіслаў Касакоўскі
- Марыя Кавэцка
Гл. таксама
Зноскі
- ↑ а б в г д Вынікі перапісу 2009 года. (руск.) Памылка ў зносках: памылковы тэг
<ref>
; імя "belstat2009" вызначана некалькі разоў з розным зместам - ↑ а б Інфармацыя пра раён на афіцыйным сайце (па стане на 1 студзеня 2014 г.). (руск.)
- ↑ GeoNames — 2005. Праверана 9 ліпеня 2017.
- ↑ Рэспубліканская комплексная схема размеркавання рыбалоўных угоддзяў — Брэсцкая вобласць (руск.)
- ↑ Усесаюзны перапіс насельніцтва 1959 г. Колькасць наяўнага насельніцтва гарадоў і іншых паселішчаў, раёнаў, раённых цэнтраў і буйных сельскіх населеных месцаў на 15 студзеня 1959 года па рэгіёнах саюзных рэспублік (акрамя РСФСР) (руск.)
- ↑ Колькасць наяўнага насельніцтва гарадоў, пасёлкаў гарадскога тыпу, раёнаў і раённых цэнтраў СССР па дадзеных перапісу на 15 студзеня 1970 года па рэспубліках, краях і абласцях (акрамя РСФСР) (руск.)
- ↑ Усесаюзны перапіс насельніцтва 1979 г. Колькасць наяўнага насельніцтва саюзных і аўтаномных рэспублік, аўтаномных абласцей і акруг, краёў, абласцей, раёнаў, гарадскіх паселішчаў, сел-райцэнтраў і сельскіх паселішчаў з насельніцтвам болей за 5000 чалавек (акрамя РСФСР) (руск.)
- ↑ Усесаюзны перапіс насельніцтва 1989 г. Колькасць насельніцтва саюзных рэспублік СССР і іх тэрытарыяльных адзінак па поле (руск.)