Мо Янь

Мо Янь
莫言
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	Гуань Мае
Псеўданімы	Мо Янь
Дата нараджэння	17 лютага 1955(1955-02-17) (69 гадоў)
Месца нараджэння	Gaomi[d], Q10490695?, правінцыя Шаньдун, Кітай
Грамадзянства	Кітай
Альма-матар	People's Liberation Army Academy of Art[d] Пекінскі педагагічны ўніверсітэт[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, раманіст, настаўнік, сцэнарыст
Мова твораў	кітайская
Грамадская дзейнасць
Партыя	КПК
Прэміі	Нобелеўская прэмія па літаратуры (2012)
Узнагароды	ганаровы доктар Кітайскага ўніверсітэта Ганконга[d] Fukuoka Asian Culture Prize[d] (2006)
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Мо Янь (莫言; 17 лютага 1955, Шаньдун, КНР) — сучасны кітайскі пісьменнік, ганаровы доктар філалогіі Адкрытага універсітэта Ганконга. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (2012) за «яго галюцынаторны рэалізм, які аб'ядноўвае народныя казкі з гісторыяй і сучаснасцю». За межамі Кітая найбольш вядомы як аўтар аповесці, па якой быў зняты фільм «Чырвоны гаалян».

Біяграфія

Мо Янь — гэта псеўданім, у перакладзе з кітайскага азначае «маўчы». Сапраўднае імя — Гуань Мо-е.

У 11 гадоў быў вымушаны пакінуць школу з-за «культурнай рэвалюцыі». У 1976 годзе, пасля некалькіх адмоў, змог ўступіць у войска, дзе стаў кадравым палітпрацаўніком. У войску ён працягнуў адукацыю, у 1984 годзе стаў слухачом Акадэміі мастацтваў, пазней — аспірантам Літаратурнага інстытута імя Лу Сіня.

Прыняты ў Саюз кітайскіх пісьменнікаў у 1986 годзе. Выйшаў у адстаўку з шэрагаў узброеных сілаў у 1997 годзе і стаў рэдактарам газеты.

У цяперашні час Мо Янь займае пасаду намесніка старшыні Саюза кітайскіх пісьменнікаў.

Творчасць

Кітайская крытыка адносіць яго творчасць да «літаратуры пошуку каранёў» (сюньгэнь вэньсюэ) і «магічнага рэалізму». Лі Хуа-ін называе яго «несумненна адным з самых крэатыўных і найбольш плённых сённяшніх кітайскіх пісьменнікаў», сакрэт поспеху якога — у ператварэнні грубага і зямнога ў нешта вытанчанае для дасягнення лірычнай радасці, якой прасякнуты яго творы. Х. Голдблат сцвярджае, што яго імя ведае кожны пісьменны кітаец, і параўноўвае малую радзіму Мо Яня Гаомі з фолкнераўскай Ёкнапатафай, паказваючы, што пісьменнік распачаў амбіцыйны праект летапісання кітайскай гісторыі XX стагоддзя ў сваіх бестселерах.

Літаратура

• Li-Hua Ying. Historical Dictionary of Modern Chinese Literature. The Scarecrow Press, 2010. P. 140—142.
• Megan M. Ferry. Mo Yan. // Encyclopedia of Contemporary Chinese Culture. Routledge, 2005. P. 558.
• Howard Goldblatt. Mo Yan. // Encyclopedia of Modern China. In 4 vol. Gale, 2009. Vol. 2. P. 617—618.