Перайсці да зместу

Фрэдэрык Містраль

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Фрэдэрык Містраль
ст.-акс.: Frederi Mistral
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні фр.: Joseph Étienne Frédéric Mistral
Псеўданімы Mèste Franc[1], Gui de Mount-Pavoun[1], Cousinié Macàri[1], Michèu Gai[1], Lou Cascarelet[1], Grand la Borgno[1], Lou Felibre de Bello Visto[1], Un Maianen[1], Lou Felibre dóu Mas[1], Antoine Chansroux[1], Lou Canounge de N-D. de Casten[1], Lou Felibre de Bèuvezet[1], Lou Felibre Calu[1], Jan Chaplo Verne[1], Un Jouine Felibre[1], Lou Medecin di Torro[1], Tounin Clapo[1], Lou Tout-Obro[1] і Ambròsi Boufarel[2]
Дата нараджэння 8 верасня 1830(1830-09-08)[3][4][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 25 сакавіка 1914(1914-03-25)[3][4][…] (83 гады)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Бацька François Mistral[d]
Маці Adélaïde Mistral[d]
Жонка Marie Mistral[d]
Дзеці Marius Ferréol[d]
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, паэт, лексікограф
Кірунак Félibrige[d]
Жанр паэзія
Мова твораў аксітанская мова[1] і французская[10]
Грамадская дзейнасць
Член у
Прэміі
Узнагароды
камандор ордэна Ганаровага Легіёна афіцэр Ордэна Ганаровага легіёна кавалер ордэна Ганаровага Легіёна
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Фрэдэрык (Фрэдэры) Містраль (фр. Frédéric Mistral, гкс. Frederic Mistral / Mistrau, па класічнай норме, або Frederi, па яго ўласнай норме, 8 верасня 1830, Маян- 25 сакавіка 1914, тамака жа) — правансальскі паэт і лексікограф. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры 1904 года. Прэмія прысуджана «ў прызнанне свежай арыгінальнасці і сапраўднай натхнёнасці паэтычных твораў, якія праўдзіва адлюстроўваюць пэйзажы і духоўную прыроду свайго народа, а таксама яго важнай дзейнасці ў якасці правансальскага філолага»[11].

Жыццё і творчасць

[правіць | правіць зыходнік]

Пасля шэрагу невялікіх п'ес на аксітанскай (правансальскай) мове ён напісаў знакамітую сельскую паэму «Miréio» («Мірэй», 1859, з французскім перакладам), сустрэтую вельмі спрыяльна, яна атрымала прэмію Французскай акадэміі. Сюжэт паэмы ён перапрацаваў потым у опернае лібрэта, да якога Шарль Гуно напісаў музыку («Mireille»).

Зноскі

  1. а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т Fourié J. Dictionnaire des auteurs de langue d'Oc de 1800 à nos joursAix-en-Provence: Felibrige edicioun, 2009. — P. 223. — 369 с. — ISBN 978-2-9533591-0-7
  2. https://www.google.fr/books/edition/M%C3%A9moires_Et_R%C3%A9cits/knkWAAAAMAAJ?hl=fr&gbpv=1&bsq=%22ambr%C3%B2si+boufarel%22&dq=%22ambr%C3%B2si+boufarel%22&printsec=frontcover
  3. а б Frederic Mistral // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. а б Frédéric Mistral // Babelio — 2007. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  5. а б Мистраль Фредерик // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 26 лютага 2017.
  6. Léonore databaseministère de la Culture.
  7. Léonore databaseministère de la Culture.
  8. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 15 ліпеня 2023.
  9. а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 14 ліпеня 2023.
  10. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  11. Лявонава Е. Прызнаны найлепшымі: Нобелеўская прэмія, яе гісторыя і лаўрэаты // Роднае слова. — 2001. — № 6. — С. 98—102.