Будынак былога мужчынскага духоўнага вучылішча (Мінск)

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Флігель
Будынак былога мужчынскага духоўнага вучылішча
Vulica Revaliucyjnaja, 2.JPG
53°54′14″ пн. ш. 27°33′13″ у. д.HGЯO
Краіна Беларусь
Горад Мінск
Архітэктурны стыль класіцызм
Дата пабудовы XVIII стагоддзе
Статус Ахоўная шыльда гісторыка-культурнай каштоўнасці Рэспублікі Беларусь. Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 712Г000236шыфр 712Г000236
Будынак былога мужчынскага духоўнага вучылішча (Мінск Гістарычны цэнтр)
Будынак былога мужчынскага духоўнага вучылішча
Будынак былога мужчынскага духоўнага вучылішча
Лагатып Вікісховішча Будынак былога мужчынскага духоўнага вучылішча на Вікісховішчы

Буды́нак было́га мужчы́нскага духо́ўнага вучы́лішча — частка комплексу Сядзібы Пшаздзецкіх у Мінску. Увесь комплекс занесены ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь, як помнік рэспубліканскага значэння[1].

Будынак духоўнага вучылішча змешчаны на вуліцы Рэвалюцыйнай, 2/пл. Свабоды[2].

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Духоўнае вучылішча ў паўднёвым флігелі. Паштоўка пачатку XX ст.
Парад нямецкіх войскаў 21 лютага 1918 г.

Будынак на рагу сучасных плошчы Свабоды і вул. Рэвалюцыйнай пабудаваны ў XVIII стагоддзі. У пачатку XIX стагоддзя тут размяшчалася аптэка, пазней — пошта[3]. У XIX — пачатку XX стагоддзя ў будынку быў інтэрнат мужчынскага духоўнага вучылішча. У 1870—1880 гадах будынку правялі рэканструкцыю: дабудавалі трэці паверх і надалі будынку П-абразную форму.

Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі змяшчаўся Наркамат асветы БССР, у 1922—1925 гг. першая шматгаліновая навукова-даследчая ўстанова ў рэспубліцы, папярэднік Акадэміі Навук БССР — Інстытут беларускай культуры (Інбелкульт)[1], тут жа было Беларускае курортнае бюро, а з 1930 года — Наркамат аховы здароўя. Пасля тут быў кінатэатр «Радзіма». У 1956 годзе тут месціўся кінатэатр «Навіны дня», які быў разлічаны на 200 месцаў і служыў для паказу паўторных фільмаў[4]. Пазней тут быў размешчаны мінскі раённы аддзел кінафікацыі і мінскі абласны аддзел кніжнага гандлю[3]. Цяпер у будынку размяшчаюцца дзяржаўныя ўстановы[1].

На будынку месціцца помнік Максіму Гарэцкаму.

Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]

Будынак складаны, падоўжны ў плане, з выступамі і скошаным вуглом з боку пл. Свабоды. Першапачаткова ён быў Г-падобны ў плане, двухпавярховы з цокальным паверхам. У канцы XIX стагоддзя стаў П-падобны ў плане, у тарцовых частках надбудаваны трэці паверх. Фасады маюць плоскаснае вырашэнне. Сцены рытмічна прарэзаны прамавугольнымі аконнымі праёмамі ў простых ліштвах, на другім паверсе — аздоблены сандрыкамі. Па перыметры будынка праходзіць тонкапрафіляваны карніз. Першы паверх аддзелены ад цокальнага тонкім паяском. Трохпавярховыя тарцовыя часткі завершаны невялікімі мансардамі пад двухсхільнымі дахамі. Сістэма планіроўкі зменена, спалучае анфіладнае размяшчэнне памяшканняў і кароткія калідоры[1].

  • На старых фотаздымках

  • 1903 г.

  • 1904 г.

  • Парад нямецкіх войскаў, 1918 г.

Ахоўны знак Аб’ект Дзяржаўнага спіса гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь, шыфр 712Г000236

Зноскі

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь: [Даведнік] / Склад. В. Я. Абламскі, І. М. Чарняўскі, Ю. А. Барысюк. — Мн.: БЕЛТА, 2009. — 684 с. — ISBN 978-985-6828-35-8.
  2. ↑ Т. І. Чарняўская. 280в. Дом № 15 // Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі. Мінск / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэдкал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш.- Мн.: БелСЭ, 1988.-333 с.: іл. ISBN 5-85700-006-8. С.189.
  3. ↑ 3,0 3,1 пл. Свабоды — дом № 13
  4. ↑ Минск. Справочник-путеводитель, 1956 (руск.) .
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Будынак_былога_мужчынскага_духоўнага_вучылішча_(Мінск)&oldid=3127930"