Педагагічны факультэт БДУ
Педагагічны факультэт БДУ | |
---|---|
БДУ | |
Заснаваны | 1921 |
Закрыты | 1931 |
Педагагічны факультэт БДУ — колішні факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, які існаваў у 1922—1931 гадах. Рэарганізаваны ў самастойны Беларускі вышэйшы педагагічны інстытут.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Пасля прыходу Чырвонай Арміі ў жніўні 1920 на базе Мінскага беларускага педагагічнага інстытута быў створаны Мінскі інстытут народнай адукацыі. Фактычна дзейнічалі 3 аддзяленні: 1-е для падрыхтоўкі педагогаў у дашкольныя ўстановы (тэрмін навучання 2 гады); 2-е для настаўнікаў пачатковых школ (3 гады); 3-е для настаўнікаў сярэдніх школ (4 гады). Ад 1 верасня 1921 у склад Мінскага белпедтэхнікума былі перададзены 1-е і 2-е аддзяленні, 3-я аддзяленне на працягу 1921—1922 было ўключана ў склад факультэта грамадскіх навук БДУ.
1 лістапада 1921 г. на трох факультэтах — рабочым, медыцынскім і грамадскіх навук — пачаліся рэгулярныя заняткі для 1390 студэнтаў.
У 1922 годзе са складу факультэта грамадскіх навук быў утвораны педагагічны факультэт БДУ. На факультэце адкрываюцца чатыры аддзяленні: этнолага-лінгвістычнае, сацыяльна-эканамічнае, прыродазнаўча-гістарычнае і фізіка-матэматычнае.[1] Этнолага-лігнвістычнае аддзяленне пазней было перайменавана ў літаратурна-лінгвістычнае[2], а прыродазнаўча-гістарычнае — ў прыродазнаўчае. Загадчыкам фізіка-матэматычным і прыродазнаўчым аддзяленнямі ў 1922—1924 быў Іосіф Сцяпанавіч Пятосін, а ў 1924—1931 — Яўген Канстанцінавіч Успенскі.
У 1923 годзе на педагагічным факультэце арганізаваны «кабінет мясцовага краю», загадчыкам якога стаў А. А. Смоліч, а пад кіраўніцтвам М. Ф. Бліадухо створаны кабінет мінералогіі і крышталяграфіі. У маі 1924 года па прапанове А. А. Смоліча для ўсіх студэнтаў педагагічнага факультэта было ўведзена вывучэнне геаграфіі Беларусі.
Вядома пра існаванне кафедр тэорыі і гісторыі педагогікі; педагогікі; педалогіі; псіхалогіі;[3] фізікі;[4] геалогіі.[5] У 1927 годзе ў складзе факультэта былі кафедры: фізікі; агульнага мовазнаўства і гісторыі беларускай мовы; неарганічнай, аналітычнай і фізічнай хіміі; дыялектычнага матэрыялізму; педалогіі; батанікі; расійскай гісторыі; гісторыі Беларусі; расійскай літаратуры; заходнееўрапейскай літаратуры; псіхалогіі; старажытнай гісторыі; новай гісторыі; агульнай гісторыі; астраноміі; гісторыі рэлігіі і гісторыі Усходу; гісторыі народнай гаспадаркі Беларусі; арганічнай хіміі; старай беларускай пісьменнасці; геалогіі і мінералогіі; методыкі матэматыкі; вышэйнай матэматыкі; агульнай хіміі; заалогіі; методыкі фізікі; параўнальнага мовазнаўства; метэаралогіі; методыкі грамадазнаўства; беларускай мовы.[6]
На Педфаку існавалі наступныя навукова-дапаможныя ўстановы:
- Інстытут арганічнай і тэхнічнай хіміі
- Інстытут неарганічнай і фізічнай хіміі
- Інстытут батанікі
- Інстытут фізікі
- Інстытут заалогіі
- Інстытут параўнальнай анатоміі і эмбрыялогіі
- Інстытут мінералогіі і геалогіі
- Кабінет пры кафедры беларускай гісторыі
- Кабінет пры кафедры расійскай гісторыі
- Кабінет агульнай гісторыі
- Кабінет беларускай мовы і літаратуры
- Кабінет расійскай і заходнееўрапейскай літаратуры, мовы і мастацтва
- Кабінет кразнаўства
- Кабінет псіхалогіі і педагогікі
- Кабінет яўрэязнаўства
- Кабінет матэматыкі і фізікі[6]
28 ліпеня 1931 г. на падставе пастановы Савета Народных Камісараў БССР педагагічны факультэт БДУ быў рэарганізаваны ў самастойны Беларускі дзяржаўны вышэйшы педагагічны інстытут.[7]
Дэканы
[правіць | правіць зыходнік]- Усевалад Макаравіч Ігнатоўскі — 1922—1923
- Мікалай Міхайлавіч Нікольскі — 1924—1926
- Міхаіл Мікалаевіч Піятуховіч — 1926[6] — ?
- Васіль Рыгоравіч Рудніцкі — ? — 1931
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Пічэта, В. І. Беларускі Дзяржаўны Унівэрсытэт 1921—1927. Да 10-й гадавіны Кастрычнікавай рэвалюцыі : зборнік артыкулаў. — Менск, 1927. — С. 5-46.
- Гусак А. А. Пятосін Іосіф Сцяпанавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 195. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).
- Успенскі Яўген Канстанцінавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — С. 268. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Факультэт геаграфіі і геаінфарматыкі БДУ — Кароткі летапіс
- ↑ Філалагічны факультэт БДУ — З гісторыі
- ↑ ИСТОРИЯ КАФЕДРЫ ПЕДАГОГИКИ И ПРОБЛЕМ РАЗВИТИЯ ОБРАЗОВАНИЯ БГУ
- ↑ Э. М. Шпилевский, М. Э. Шпилевский. Физический факультет: прошлое, настоящее и будущее
- ↑ Николай Фёдорович Блиодухо — Краткий очерк научной, педагогической и общественно-политической деятельности
- ↑ а б в Пічэта, В. І. Беларускі Дзяржаўны Унівэрсытэт 1921—1927. Да 10-й гадавіны Кастрычнікавай рэвалюцыі : зборнік артыкулаў. — Менск, 1927. — С. 5-46.
- ↑ История БГПУ