Перамога (кінатэатр, Мінск)

Кінатэатр
Кінатэатр «Перамога»
Кінатэатр «Перамога» ў Мінску
53°54′04,40″ пн. ш. 27°33′15,64″ у. д.
Краіна	Беларусь
Горад	Мінск
Архітэктурны стыль	сацыялістычны класіцызм
Архітэктар	І. Лангбард, М. Бакланаў
Дата пабудовы	1950
Статус	Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 713Г000038
Стан	Працуе
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кінатэа́тр «Перамо́га» — кінатэатр у горадзе Мінску, помнік архітэктуры пасляваеннага перыяду аўтарства Іосіфа Лангбарда і Міхаіла Бакланава ў стылі сацыялістычнага класіцызму. Месціцца па адрасе вуліца Інтэрнацыянальная, 20.

Гісторыя

Да Кастрычніцкай рэвалюцыі на месцы кінатэатра месціўся кляштар бенедыкцінак XVII стагоддзя. У 1920-я гады было прынятае рашэнне аб будаўніцтве ў Менску клуба харчавікоў на месцы былога кляштара, праект распрацаваў Андрэй Бураў. У часе будаўніцтва клуба харчавікоў частка муроў і падвальныя памяшканні былога кляштара, перакрытыя скляпеннямі, былі захаваныя. Будынак клуба харчавікоў (пазней клуб імя Сталіна) быў пабудаваны ў 1929 годзе ў стылі канструктывізму і меў складаную аб’ёмна-прасторавую кампазіцыю з глыбокім курданёрам. Будынак клуба быў моцна пашкоджаны ў часе Другой сусветнай вайны ў 1944 годзе.

У 1945—1948 гадах у інстытуце «Белдзяржпраект» быў распрацаваны праект аднаўлення і рэканструкцыі будынка клуба пад кінатэатр «Перамога». Аўтары праекта — Іосіф Лангбард і Міхаіл Бакланаў.

Былі захаваныя асноўныя канструктыўныя элементы былога клуба, а кампазіцыя галоўнага фасада, які выходзіў на вуліцу Інтэрнацыянальную, была вырашаная ў формах сацыялістычнага класіцызму. Заканчэнне будаўніцтва і адкрыццё кінатэатра адбылося ў 1950 годзе.

З 1 студзеня 2017 года будынак быў на рэканструкцыі, але фактычна работы пачаліся ў лютым 2022 года.

З пачатку ліпеня 2024 года кінатэатр быў зноў адкрыты для гледачоў. Цяпер гэта сучасны мультыплекс (5 залаў, самы вялікі на 184 месцы).

Архітэктура

Пры будаўніцтве выкарыстаныя рэшткі разбуранага ў Другую сусветную вайну клуба харчавікоў (архітэктар Андрэй Бураў, 1929 г.). Да прамавугольнага ў плане аб’ёму з 2 бакоў далучаныя больш нізкія аб’ёмы, якія выступаюць за агульныя контуры збудавання. Цэнтральная частка галоўнага фасада прыўзнятая, вырашаная ў выглядзе манументальнага чатырохкалоннага порціка, перад ёй высокі ганак. Бакавыя фасады расчлянёныя лапаткамі, дэкараваныя ляпнымі элементамі. Вокны прамавугольныя. Аснову кампазіцыі будынка складае глядзельная зала (першапачаткова на 600 месцаў), злучаная агульным фае з малой лекцыйна-канцэртнай залай. У малой зале 2 рады квадратных калонаў, уздоўж сценаў вестыбюля калоны карынфскага ордара з развітым антаблементам, на які апіраюцца крыжыпадобныя скляпенні. У астатніх частках будынка столь плоская. У архітэктуры будынка, аздабленні фасадаў і інтэр’ераў выкарыстаныя элементы класіцызму.

Літаратура

• А. А. Міцянін. Кінатэатр «Перамога» // Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1988. — Мінск. — 333 с.: іл. — ISBN 5-85700-006-8.

Спасылкі

• Фота на сайце «Мінск стары і новы» Архівавана 13 кастрычніка 2008.
• Перамога (кінатэатр, Мінск) на сайце «Архіварта»