Месінская бітва

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Месінская бітва
Асноўны канфлікт: Першая сусветная вайна
карта Месінскай бітвы
карта Месінскай бітвы
Дата 7 чэрвеня 191714 чэрвеня 1917
Месца каля вёскі Месэн, Бельгія
Вынік Поспех брытанскіх войскаў
Праціўнікі
Вялікабрытанія Брытанская імперыя
 Вялікабрытанія
 Канада
 Аўстралія
 Новая Зеландыя
 Германская імперыя
Камандуючыя
Вялікабрытанія Дуглас Хейг
Вялікабрытанія Герберт Плумер
Сцяг Германіі (1871-1918, 1933-1935) Рупрэхт Баварскі
Сцяг Германіі (1871-1918, 1933-1935) Фрыдрых фон Армін
Сілы бакоў
Вялікабрытанія 2-я армія — 9 дывізій і 3 у рэзерве: 216 000 Сцяг Германіі (1871-1918, 1933-1935) XІX корпус — 5 дывізій: 126 000
Страты
1—12 чэрвеня: 24 562 21 мая—10 чэрвеня: 25 000, 10 000 зніклых, у тым ліку 7 200 палонных
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Месі́нская бі́тва (7 чэрвеня 191714 чэрвеня 1917) — бітва паміж англійскімі і германскімі войскамі падчас Першай сусветнай вайны. Скончылася поспехам англійскіх войскаў.

Перад бітвай[правіць | правіць зыходнік]

Нямецкі акоп, знішчаны выбухам падчас Месінскай аперацыі.

Галоўнакамандуючы англійскай арміяй генерал Хейг запланаваў ў сярэдзіне чэрвеня правесці аперацыю. Яе мэтай з'яўлялася задача зрэзаць 15-кіламетровы выступ германцаў, які ўрэзаўся ў англійскую абарону, і палепшыць сваё стратэгічнае становішча. Германцы на гэтым участку фронту мелі ўсяго 5 дывізій. Багністая мясцовасць была цяжкай для адкрытых атакаў. Англійскае камандаванне старанна рыхтавалася да маючай адбыцца аперацыі: былі нанова створаны чыгуначныя і грунтавыя дарогі, масты. Задачай англійскай арміі было захапіць узвышшы ў Месіна і лініі акопаў. У наступленні таксама прымалі ўдзел каля 300 аэрапланаў і больш за 80 танкаў.

Гэтаксама англічане, старанна вывучыўшы структуру глебы атакуемага ўчастка, яшчэ ў 1916 годзе пачалі падрыхтоўчыя працы і за 15 месяцаў заклалі звыш 20 гіганцкіх тунэляў пад другім узроўнем грунтавых вод у пласце блакітнай гліны. Гэтыя тунэлі англічане мініравалі, выняты грунт маскіраваўся, каб германскія самалёты не заўважылі яго. Тунэлі пачыналіся ў 300—400 ярдаў (каля 400 м) ззаду абароны англічан. Паколькі германскія пазіцыі знаходзіліся на вышынях, то тунэлі праходзілі пад абаронай немцаў на глыбіні, якая дахадзіла 25—36 м, а ў некаторых месцах — да 50 м. Тунэлі мелі агульную працягласць да 8 тыс. ярдаў (7312 м). У канцы тунэляў было закладзена 600 т узрыўчаткі. Аднак германцы здолелі раскрыць задумы англічан, але памылкова лічылі, што тунэлі знаходзяцца на глыбіні да 18 м і ім удалося знішчыць ўсяго 2 мінныя галерэі, а 22 засталіся некранутымі.

Бітва[правіць | правіць зыходнік]

28 мая пачалася артылерыйская падрыхтоўка, 7 чэрвеня быў праведзены выбух 19 мінных галерэй. Выбухі былі зроблены на працягу 30 секунд. 1-я і часткова 2-я лінія акопаў германцаў былі разбураны, выбухі найцяжкіх мін прывялі да стварэння гіганцкіх варонак. Германскія салдаты, дэмаралізаваныя ад гэтых выбухаў, не змаглі аказаць годнага супраціўлення наступаючай англійскай пяхоце. У ходзе наступлення англічане захапілі ў палон 7 200 салдат і 145 афіцэраў, а таксама вялікую колькасць кулямётаў. Паспяховая аперацыя значна палепшыла стратэгічнае становішча брытанскіх войскаў. Выбухам у выніку падрыву мінных галерэй было забіта 10 000 чалавек. Кратэры ад выбухаў захаваліся да нашых дзён і запоўненыя вадой.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]