Спіс лаўрэатаў Нобелеўскай прэміі міру
Но́белеўская прэ́мія мі́ру (шведск.: Nobels fredspris) — узнагарода, якая штогод прысуджаецца Нарвежскім нобелеўскім камітэтам у Осла, «чалавеку, які выконвае найбольшую альбо найлепшую працу дзеля братэрства паміж народамі, адмены альбо скарачэння пастаянных армій і правядзення альбо заахвочвання мірных кангрэсаў»[1]. Адна з пяці Нобелеўскіх прэмій, заснаваных у 1895 годзе паводле запавету шведскага хіміка Альфрэда Нобеля, які памёр у 1896 годзе. Гэтыя прэміі прысуджаюцца за выдатныя заслугі ў галінах хіміі, фізікі, літаратуры, міру і фізіялогіі або медыцыны[2]. У адпаведнасці з запаветам Нобеля прэмія знаходзіцца ў падпарадкаванні Нарвежскага нобелеўскага камітэта і прысуджаецца камісіяй з пяці членаў, якія абіраюцца Парламентам Нарвегіі[3]. Лаўрэатамі першай Нобелеўскай прэміі міру ў 1901 годзе сталі Жан Дзюнан і Фрэдэрык Пасі. Кожны лаўрэат атрымлівае медаль, дыплом і грашовы прыз, які змяняецца з цягам часу[4]. У 1901 годзе Дзюнан і Пасі падзялілі 150 782 шведскія кроны, што ў снежні 2008 года было эквівалентна 7 731 004 шведскім кронам. Пачынаючы з 2001 года кожная грашовая ўзнагарода складала 10 мільёнаў шведскіх крон. Прэмія ўручаецца на штогадовай цырымоніі 10 снежня ў Осла ў прысутнасці караля Нарвегіі (адзіная Нобелеўская прэмія, якая не ўручаецца ў Стакгольме), у гадавіну смерці Альфрэда Нобеля[5].
Нобелеўская прэмія міру лічыцца найбольш спрэчнай сярод Нобелеўскіх прэмій і многія з лаўрэатаў падвяргаліся шырокай крытыцы[6][7]. У 1961 годзе Даг Хамаршэльд памёр за некалькі месяцаў да абвяшчэння сваёй перамогі, пасля чаго ў правілы былі ўнесены праўкі, каб пазбегнуць іншых пасмяротных узнагарод у будучыні[8]. У 1973 годзе Ле Дык Тхо адмовіўся ад прэміі, бо «быў не ў стане атрымаць узнагароду», спасылаючыся на сітуацыю ў В'етнаме, якая і стала прычынай яго перамогі[9]. Міжнародны камітэт Чырвонага Крыжа тройчы атрымліваў прэміі ў 1917, 1944 і 1963 гадах, а Упраўленне Вярхоўнага камісара Арганізацыі Аб'яднаных Нацый па справах бежанцаў двойчы — у 1954 і 1981 гадах, але ніводная асоба не атрымлівала Нобелеўскую прэмію міру больш за адзін раз[9]. Лайнус Полінг атрымаў Нобелеўскую прэмію па хіміі ў 1954 годзе і Нобелеўскую прэмію міру ў 1962 годзе[9]. З 1901 года Нобелеўская прэмія міру не прысуджалася 19 разоў, больш, чым любая іншая з Нобелеўскіх узнагарод: у 1914, 1915, 1916, 1918, 1923, 1924, 1928, 1932, 1939, 1940, 1941, 1942, 1943, 1948, 1955, 1956, 1966, 1967 і 1972 гадах. Па стане на 2016 год прэмію атрымлівалі 104 асобы і 23 арганізацыі, з якіх 16 былі жанчынамі (больш, чым у любой з іншых Нобелеўскіх прэмій)[10]. У 2014 годзе пакістанская актывістка Малала Юсуфзай стала самай маладой з усіх лаўрэатаў Нобелеўскіх прэмій ва ўсіх катэгорыях, атрымаўшы ўзнагароду ў 17 гадоў, а самым узроставым быў лаўрэат 1995 года Джозеф Ротблат, якому на момант прысуджэння было 87 гадоў[9].
Лаўрэаты[правіць | правіць зыходнік]
1901–1910 • 1911–1920 • 1921–1930 • 1931–1940 • 1941–1950 • 1951–1960 • 1961–1970 • 1971–1980 • 1981–1990 • 1991–2000 • 2001–2010 • 2011–...
1901–1910[правіць | правіць зыходнік]
| Год | Партрэт | Імя | Краіна | Абгрунтаванне |
|---|---|---|---|---|
| 1901 | 
|
Жан Анры Дзюнан (1828–1910) |
 Швейцарыя
|
За яго ролю ў стварэнні Міжнароднага камітэту Чырвонага Крыжа. |
|
Фрэдэрык Пасі (1822–1912) |
 Францыя
|
За тое, што ён з'яўляецца адным з галоўных заснавальнікаў Міжпарламенцкага саюза, а таксама галоўным арганізатарам першага З'езда ўсеагульнага міру. | |
| 1902 | 
|
Элі Дзюкамен (1833–1906) |
Швейцарыя
|
За яго ролю першага ганаровага сакратара Міжнароднага бюро міру. |
|
Шарль Альбер Гоба (1843–1914) |
Швейцарыя
|
За яго ролю першага генеральнага сакратара Міжпарламенцкага саюза. | |
| 1903 | 
|
Уільям Рандал Крымер (1828–1908) |
 Вялікабрытанія
|
За яго ролю «першага бацькі» Міжпарламенцкага саюза. |
| 1904 | 
|
Інстытут міжнароднага права | .svg){kind=small} Бельгія
|
За яго намаганні ў якасці неафіцыйнага органа сфармуляваць агульныя прынцыпы міжнароднага права. |
| 1905 | 
|
Берта фон Зутнер (1843–1914) |
.svg){kind=small} Аўстра-Венгрыя
|
За напісанне «Складзіце сваю зброю» і ўнясенне ўкладу ў стварэнне прэміі. |
| 1906 | 
|
Тэадор Рузвельт (1858–1919) |
.svg){kind=small} ЗША
|
За яго паспяховае пасярэдніцтва ў заканчэнні расійска-японскай вайны і за яго інтарэс да арбітражу, забяспечваючы Гаагскі арбітражны суд з самага першага паседжання. |
| 1907 | 
|
Эрнеста Тэадора Манета (1833–1918) |
.svg){kind=small} Італія
|
За яго працу ў якасці ключавога лідара італьянскага руху за мір. |
|
Луі Рэно (1843–1918) |
Францыя
|
За яго працу ў якасці вядучага французскага міжнароднага юрыста і члена пастаяннай палаты арбітражнага суда ў Гаазе. | |
| 1908 | 
|
Клас Понтус Арнальдсан (1844–1916) |
 Швецыя
|
За яго працу ў якасці заснавлаьніка Шведскай лігі міру і арбітражу. |
|
Фрэдрык Баер (1837–1922) |
 Данія
|
За тое, што ён з'яўляецца правадыром міру ў Скандынавіі, сумяшчаючы працу ў Міжпарламенцкім саюзе і прэзідэнцтва ў Міжнародным бюро міру. | |
| 1909 | 
|
Агюст Беернарт (1829–1912) |
Бельгія
|
За тое, што ён быў прадстаўніком на дзвюх канферэнцыях Гаагі і з'яўляецца вядучай фігурай у Міжпарламенцкім саюзе. |
|
Поль Анры Бенжамен д'Этурнель дэ Канстан (1852–1924) |
Францыя
|
За камбінаваную дыпламатычную працу дзеля французска-германскага і французска-брытанскага паразумення і выдатную кар'еру ў міжнародным арбітражы. | |
| 1910 | 
|
Міжнароднае бюро міру | Швейцарыя
|
За дзеянні ў якасці злучнага звяна паміж таварыствамі розных краін свету. |
1911–1920[правіць | правіць зыходнік]
| Год | Партрэт | Імя | Краіна | Абгрунтаванне |
|---|---|---|---|---|
| 1911 | 
|
Тобіас Асер (1838–1913) |
 Нідэрланды
|
|
|
Альфрэд Герман Фрыд (1864–1921) |
Аўстра-Венгрыя
|
||
| 1912 | 
|
Эліу Рут[заўв 1] (1845–1937) |
.svg){kind=small} ЗША
|
|
| 1913 | 
|
Анры Лафантэн (1854–1943) |
Бельгія
|
|
| 1914 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1915 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1916 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1917 | 
|
Міжнародны камітэт Чырвонага Крыжа | Швейцарыя
|
|
| 1918 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1919 | 
|
Вудра Вільсан (1856–1924) |
ЗША
|
|
| 1920 | 
|
Леон Буржуа (1851–1925) |
Францыя
|
|
1921–1930[правіць | правіць зыходнік]
| Год | Партрэт | Імя | Краіна | Абгрунтаванне |
|---|---|---|---|---|
| 1921 | 
|
Яльмар Брантынг (1860–1925) |
Швецыя
|
|
|
Крысціян Ланге (1869–1938) |
 Нарвегія
|
||
| 1922 | 
|
Фрыцьёф Нансен (1861–1930) |
Нарвегія
|
|
| 1923 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1924 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1925 | 
|
Осцін Чэмберлен[заўв 1] (1863–1937) |
Вялікабрытанія
|
|
|
Чарлз Гейтс Даўэс[заўв 1] (1865–1951) |
ЗША
|
||
| 1926 | 
|
Арыстыд Брыян (1862–1932) |
Францыя
|
|
|
Густаў Штрэземан (1878–1929) |
.svg){kind=small} Германія
|
||
| 1927 | 
|
Фердынанд Эдуард Бюісон (1841–1932) |
Францыя
|
|
|
Людвіг Квідэ (1858–1941) |
Германія
|
||
| 1928 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1929 | 
|
Фрэнк Білінгс Келаг[заўв 1] (1856–1937) |
ЗША
|
|
| 1930 | 
|
Натан Сёдэрблюм (1866–1931) |
Швецыя
|
|
1931–1940[правіць | правіць зыходнік]
| Год | Партрэт | Імя | Краіна | Абгрунтаванне |
|---|---|---|---|---|
| 1931 | 
|
Джэйн Адамс (1860–1935) |
ЗША
|
|
|
Нікалас Мюрэй Батлер (1862–1947) |
ЗША
|
||
| 1932 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1933 | 
|
Норман Энджэл[заўв 1] (1873–1967) |
Вялікабрытанія
|
|
| 1934 | 
|
Артур Хендэрсан (1863–1935) |
Вялікабрытанія
|
|
| 1935 | 
|
Карл фон Асецкі[заўв 2] (1889–1938) |
.svg){kind=small} Германія
|
|
| 1936 | 
|
Карлас Сааведра Ламас (1878–1959) |
 Аргенціна
|
|
| 1937 | 
|
Роберт Сесіл (1864–1958) |
Вялікабрытанія
|
|
| 1938 | .svg)
|
Нансенаўская міжнародная арганізацыя па справах бежанцаў | Ліга Нацый
|
|
| 1939 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1940 | Прэмія не прысуджалася | |||
1941–1950[правіць | правіць зыходнік]
| Год | Партрэт | Імя | Краіна | Абгрунтаванне |
|---|---|---|---|---|
| 1941 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1942 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1943 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1944 |
|
Міжнародны камітэт Чырвонага Крыжа | Швейцарыя
|
|
| 1945 | 
|
Кордэл Хал (1871–1955) |
ЗША
|
|
| 1946 | 
|
Эмілі Грын Болч (1867–1961) |
ЗША
|
|
|
Джон Рэлей Мот (1865–1955) |
ЗША
|
||
| 1947 | 
|
Савет Сяброў на службе грамадству | Вялікабрытанія
|
|
|
|
Амерыканскі камітэт Сяброў на службе грамадству | ЗША
|
||
| 1948 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1949 | 
|
Джон Бойд Ор (1880–1971) |
Вялікабрытанія
|
|
| 1950 | 
|
Ральф Банч (1904–1971) |
ЗША
|
|
1951–1960[правіць | правіць зыходнік]
| Год | Партрэт | Імя | Краіна | Абгрунтаванне |
|---|---|---|---|---|
| 1951 | 
|
Ліён Жуо (1879–1954) |
Францыя
|
|
| 1952 | 
|
Альберт Швейцэр (1875–1965) |
Францыя
|
|
| 1953 | 
|
Джордж Маршал (1880–1959) |
ЗША
|
|
| 1954 | Упраўленне Вярхоўнага камісара Арганізацыі Аб'яднаных Нацый па справах бежанцаў |  ААН
|
||
| 1955 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1956 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1957 | 
|
Лестэр Боўлс Пірсан (1897–1972) |
.svg){kind=small} Канада
|
|
| 1958 | 
|
Жорж Пір (1910–1969) |
Бельгія
|
|
| 1959 | 
|
Філіп Ноэль-Бэйкер (1889–1982) |
Вялікабрытанія
|
|
| 1960 | 
|
Альберт Лутулі (1898–1967) |
.svg){kind=small} Паўднёвая Афрыка (Нарадзіўся ў Паўднёвай Радэзіі) |
|
1961–1970[правіць | правіць зыходнік]
| Год | Партрэт | Імя | Краіна | Абгрунтаванне |
|---|---|---|---|---|
| 1961 | 
|
Даг Хамаршэльд[заўв 3] (1905–1961) |
Швецыя
|
|
| 1962 | 
|
Лайнус Полінг (1901–1994) |
 ЗША
|
|
| 1963 |
|
Міжнародны камітэт Чырвонага Крыжа | Швейцарыя
|
|
|
Ліга таварыстваў Чырвонага Крыжа | |||
| 1964 | 
|
Марцін Лютэр Кінг (1929–1968) |
ЗША
|
|
| 1965 | Дзіцячы фонд ААН | ААН
|
||
| 1966 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1967 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1968 | 
|
Рэнэ Касэн (1887–1976) |
Францыя
|
|
| 1969 | 
|
Міжнародная арганізацыя працы | ААН
|
|
| 1970 | .jpg)
|
Норман Эрнэст Барлоўг (1914–2009) |
ЗША
|
|
1971–1980[правіць | правіць зыходнік]
| Год | Партрэт | Імя | Краіна | Абгрунтаванне |
|---|---|---|---|---|
| 1971 | 
|
Вілі Брант (1913–1992) |
 Заходняя Германія
|
|
| 1972 | Прэмія не прысуджалася | |||
| 1973 | 
|
Генры Кісінджэр (1923–...) |
ЗША (Нарадзіўся ў Германіі)
|
|
|
Ле Дык Тхо[заўв 4] (1911–1990) |
 В'етнам (паўночны)
| ||
| 1974 | 
|
Шон Макбрайд (1904–1988) |
 Ірландыя(Нарадзіўся ў Францыі)
|
|
|
Эйсаку Сато (1901–1975) |
 Японія
|
||
| 1975 | 
|
Андрэй Сахараў[заўв 5] (1921–1989) |
 СССР
|
|
| 1976 | 
|
Бэці Уільямс (1943–...) |
Вялікабрытанія
|
|
|
Мэйрыд Карыган (1944–...) |
Вялікабрытанія
| ||
| 1977 | Міжнародная Амністыя (1901–1994) |
Вялікабрытанія
|
||
| 1978 | 
|
Анвар Садат (1918–1981) |
.svg){kind=small} Егіпет
|
|
|
Менахем Бегін (1913–1992) |
 Ізраіль(Нарадзіўся ў Брэсце, зараз  Беларусь)
| ||
| 1979 | 
|
Маці Тэрэза (1910–1997) |
 Індыя(Нарадзілася ў Скоп'е, зараз  Рэспубліка Македонія)
|
|
| 1980 | 
|
Адольфа Перэс Эсківель (1931–...) |
Аргенціна
|
|
1981–1990[правіць | правіць зыходнік]
| Год | Партрэт | Імя | Краіна | Абгрунтаванне |
|---|---|---|---|---|
| 1981 | Упраўленне Вярхоўнага камісара Арганізацыі Аб'яднаных Нацый па справах бежанцаў | ААН
|
||
| 1982 | 
|
Альва Мюрдаль (1902–1986) |
Швецыя
|
|
|
Альфонса Гарсія Роблес (1911–1991) |
 Мексіка
| ||
| 1983 | 
|
Лех Валенса (1943–...) |
 Польшча
|
|
| 1984 | 
|
Дэсмонд Туту (1931–...) |
ПАР
|
|
| 1985 | Урачы свету за прадухіленне ядзернай вайны | ЗША
|
||
| 1986 | 
|
Элі Візель (1928–2016) |
ЗША (Нарадзіўся ў  Румыніі)
|
|
| 1987 | 
|
Оскар Арыяс (1940–...) |
 Коста-Рыка
|
|
| 1988 | 
|
Міратворчыя сілы ААН | ААН
|
|
| 1989 | .jpg)
|
Далай-лама XIV (1935–...) |
Індыя (Нарадзіўся ў Тыбеце) |
|
| 1990 | 
|
Міхаіл Гарбачоў (1931–...) |
СССР
|
1991–2000[правіць | правіць зыходнік]
| Год | Партрэт | Імя | Краіна | Абгрунтаванне |
|---|---|---|---|---|
| 1991 | 
|
Аун Сан Су Чжы[заўв 6] (1945–...) |
.svg){kind=small} Бірма
|
|
| 1992 | 
|
Рыгаберта Менчу (1959–...) |
 Гватэмала
|
|
| 1993 | 
|
Нельсан Мандэла (1918–2013) |
ПАР
|
|
|
Фрэдэрык Вілем дэ Клерк (1936–...) |
ПАР
| ||
| 1994 | 
|
Ясір Арафат (1929–2004) |
 Палестына(Нарадзіўся ў .svg){kind=small} Егіпце)
|
|
_cropped.jpg)
|
Іцхак Рабін (1922–1995) |
Ізраіль
| ||
|
Шымон Перэс (1923–2016) |
Ізраіль (Нарадзіўся ў Польшчы)
| ||
| 1995 | 
|
Джозеф Ротблат (1908–2005) |
Вялікабрытанія (Нарадзіўся ў  Польшчы)
|
|
|
Пагуошскі рух навукоўцаў |  Канада
| ||
| 1996 | 
|
Карлуш Белу (1948–...) |
 Усходні Тымор
|
|
|
Жазэ Рамуш-Орта (1949–...) |
Усходні Тымор
| ||
| 1997 | 
|
Міжнародны рух за забарону супрацьпяхотных мін | Швейцарыя
|
|
|
Джодзі Уільямс (1950–...) |
ЗША
| ||
| 1998 | 
|
Джон Х'юм (1937–...) |
Ірландыя
|
|
|
Дэвід Трымбл (1944–...) |
Вялікабрытанія
| ||
| 1999 | Урачы без межаў | Швейцарыя
|
||
| 2000 | .png)
|
Кім Дэ Джун (1925–2009) |
 Рэспубліка Карэя
|
2001–2010[правіць | правіць зыходнік]
| Год | Партрэт | Імя | Краіна | Абгрунтаванне |
|---|---|---|---|---|
| 2001 |
|
Арганізацыя Аб'яднаных Нацый | ААН
|
|
|
Кофі Анан (1938–...) |
 Гана
| ||
| 2002 | 
|
Джымі Картэр (1924–...) |
ЗША
|
|
| 2003 | 
|
Шырын Эбадзі (1947–...) |
 Іран
|
|
| 2004 | 
|
Вангары Маатаі (1940–2011) |
 Кенія
|
|
| 2005 | 
|
Міжнароднае агенцтва па атамнай энергіі | ААН
|
|
|
Махамед аль-Барадэі (1942–...) |
 Егіпет
| ||
| 2006 | .jpg)
|
Мухамад Юнус (1940–...) |
 Бангладэш
|
|
| Grameen Bank | Бангладэш
| |||
| 2007 | Міжурадавая група экспертаў па змяненню клімату | ААН
|
||
|
Альберт Гор (1948–...) |
ЗША
| ||
| 2008 | 
|
Марці Ахцісаары (1937–...) |
 Фінляндыя
|
|
| 2009 | 
|
Барак Абама (1961–...) |
ЗША
|
|
| 2010 | 
|
Лю Сяабо[заўв 7] (1955–...) |
 Кітай
|
2011–...[правіць | правіць зыходнік]
| Год | Партрэт | Імя | Краіна | Абгрунтаванне |
|---|---|---|---|---|
| 2011 | 
|
Элен Джонсан-Серліф (1938–...) |
 Ліберыя
|
|
|
Лейма Гбові (1972–...) |
Ліберыя
| ||
.jpg)
|
Тавакуль Карман (1979–...) |
 Емен
| ||
| 2012 | 
|
Еўрапейскі Саюз | Еўрапейскі Саюз
|
|
| 2013 | Арганізацыя па забароне хімічнай зброі | Міжнародная | ||
| 2014 | 
|
Кайлаш Сацьяртхі (1954–...) |
Індыя
|
|
|
Малала Юсуфзай (1997–...) |
 Пакістан
| ||
| 2015 | .jpg)
|
Квартэт нацыянальнага дыялогу ў Тунісе |  Туніс
|
|
| 2016 | .jpg)
|
Хуан Мануэль Сантас (1951–...) |
 Калумбія
|
|
| 2017 | Міжнародная кампанія за ліквідацыю ядзернай зброі | Міжнародная | прыцягненні ўвагі да катастрафічных гуманітарных наступстваў ад выкарыстання ядзернай зброі |
Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Эліу Рут, Осцін Чэмберлен, Чарлз Гейтс Даўэс, Фрэнк Білінгс Келаг і Норман Энджэл атрымлівалі свае прэміі на год пазней, паколькі камітэт прымаў рашэнне, што ніводны кандыдат не адпавядае крытэрыям волі Нобеля ў год, у які яны пералічаны як атрымальнікі прэміі. Згодна з правіламі камітэт адкладаў прысуджэнне прэмій да наступнага года, але яны адзначаны як атрымальнікі прэміі за папярэдні год.
- ↑ Прэмія была прысуджана Карлу фон Асецкаму «завочна», бо ўрад Германіі адмовіў яму ў выдачы пашпарта.
- ↑ Даг Хамаршэльд стаў лаўрэатам прэміі пасмяротна.
- ↑ Ле Дык Тхо адмовіўся прыняць прэмію.
- ↑ Прэмія была прысуджана Андрэю Сахараву «завочна», бо ўрад СССР адмовіў яму ў выдачы пашпарта.
- ↑ Прэмія была прысуджана Аун Сан Су Чжы «завочна», бо яна была зняволенай урадам Бірмы. Пасля яе вызвалення з-пад хатняга арышту і выбараў у Палату прадстаўнікоў М'янмы Су Чжы змагла асабіста атрымаць узнагароду 16 чэрвеня 2012 года.
- ↑ Прэмія была прысуджана Лю Сяабо «завочна», бо ён знаходзіўся ў зняволенні ў Кітаі.
Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Excerpt from the Will of Alfred Nobel. Nobel Foundation. Праверана 6 кастрычніка 2011.
- ↑ Alfred Nobel – The Man Behind the Nobel Prize. Nobelprize.org. Праверана 7 кастрычніка 2008.
- ↑ The Nobel Prize Awarders. Nobel Foundation.
- ↑ The Nobel Prize. Nobelprize.org. Праверана 7 кастрычніка 2008.
- ↑ The Nobel Prize Award Ceremonies. Nobelprize.org. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2008. Праверана 7 кастрычніка 2008.
- ↑ Controversies and Criticisms. Nobelprize.org.
- ↑ The Nobel: Dynamite or damp squib?. BBC.
- ↑ The Nobel Peace Prize, 1901–2000. Nobelprize.org.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Nobel Laureates Facts. Nobelprize.org.
- ↑ Women Nobel Laureates. Nobelprize.org. Праверана 7 кастрычніка 2008.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
|
Спіс лаўрэатаў Нобелеўскай прэміі міру на Вікісховішчы |
|---|
- Афіцыйны сайт Фонду Нобеля
- Нобелеўскія лаўрэаты на сайце Nobelprize.org
| ||||||||||||||||
