Верхні Горад: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
дрНяма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 5: | Радок 5: | ||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
||
[[Выява:Bundesarchiv Bild 141-2603, Russland, Minsk.jpg|187px|thumb|Высокае места. Здымак 1941 г.]] |
[[Выява:Bundesarchiv Bild 141-2603, Russland, Minsk.jpg|187px|thumb|Высокае места. Здымак 1941 г.]] |
||
Высокае места запланавана ў канцы [[16 стагоддзе|XVI ст.]] як новы цэнтр Мінска. Пабудова гэтага раёна была выклікана |
Высокае места запланавана ў канцы [[16 стагоддзе|XVI ст.]] як новы цэнтр Мінска. Пабудова гэтага раёна была выклікана наданнем гораду ў [[1499]] годзе [[Магдэбургскае права|Магдэбургскага права]]. |
||
У [[15 стагоддзе|XV ст.]] на Высокім рынку была пабудаваная [[Ратуша]], у [[1564]] годзе ў Мінску ўзнікла [[кальвінізм|кальвінісцкая]] супольнасць. У апошняй чвэрці [[16 стагоддзе|XVI ст.]] кальвіністы пры агульнай падтрымцы князя [[Мікалай Радзівіл Чорны|Мікалая Радзівіла (Чорнага]]) і фундацыяў мінскіх заможных пратэстантаў пабудавалі ў горадзе свой малельны дом (збор) і заснавалі вуліцу [[вуліца Інтэрнацыянальная, Мінск|Зборавую]]. Аднак у [[15 стагоддзе|XV]] — [[16 стагоддзе|XVІ]] стст. раён меў перыферыйнае значэнне. |
У [[15 стагоддзе|XV ст.]] на Высокім рынку была пабудаваная [[Ратуша]], у [[1564]] годзе ў Мінску ўзнікла [[кальвінізм|кальвінісцкая]] супольнасць. У апошняй чвэрці [[16 стагоддзе|XVI ст.]] кальвіністы пры агульнай падтрымцы князя [[Мікалай Радзівіл Чорны|Мікалая Радзівіла (Чорнага]]) і фундацыяў мінскіх заможных пратэстантаў пабудавалі ў горадзе свой малельны дом (збор) і заснавалі вуліцу [[вуліца Інтэрнацыянальная, Мінск|Зборавую]]. Аднак у [[15 стагоддзе|XV]] — [[16 стагоддзе|XVІ]] стст. раён меў перыферыйнае значэнне. |
||
Версія ад 21:58, 15 студзеня 2013
Высокі Рынак, Высокае Места (Верхні Горад) — гістарычны раён Мінска, размешчаны на поўдзень ад Мінскага замка.
Гісторыя
Высокае места запланавана ў канцы XVI ст. як новы цэнтр Мінска. Пабудова гэтага раёна была выклікана наданнем гораду ў 1499 годзе Магдэбургскага права. У XV ст. на Высокім рынку была пабудаваная Ратуша, у 1564 годзе ў Мінску ўзнікла кальвінісцкая супольнасць. У апошняй чвэрці XVI ст. кальвіністы пры агульнай падтрымцы князя Мікалая Радзівіла (Чорнага) і фундацыяў мінскіх заможных пратэстантаў пабудавалі ў горадзе свой малельны дом (збор) і заснавалі вуліцу Зборавую. Аднак у XV — XVІ стст. раён меў перыферыйнае значэнне.
Інтэнсіўнае мураванае буданіцтва на Высокім рынку пачалося толькі ў пачатку XVII ст. Існуе меркаванне, што ўзвядзенне будынкаў стрымлівалася з-за адсутнасці ўмацаванняў. Апроч таго, радыяльнае пашырэнне Мінска вакол Замчышча да пачатку XVII ст. ужо вычарпала свае тапаграфічныя і сацыяльныя перспектывы. Суседняя Траецкая гара ў якасці новага цэнтра горада не асвойвалася, бо яе размяшчэнне было нязручным для абароны. Мінск у такім выпадку быў бы падзелены на дзве часткі Свіслаччу, што, нягледзячы на сістэму плацін і мастоў, вельмі ўскладніла б камунікацыю і абарону ў час ваенных дзеянняў.
Да пачатку XVIII ст. усё Высокае места было забудавана, склаўся галоўны архітэктурны ансамбль плошчы Высокага рынку, сфармавалася індывідуальнае аблічча Мінска.
У пачатку ХХ ст. Высокі рынак ўваходзіў у першую і другую паліцэйскія часткі горада.
Сучаснасць
Вуліцы і плошчы[1][2]
Цяперашняя назва | Першапачатковая назва | Былыя назвы |
Зыбіцкая вуліца | Зыбіцкая вуліца | Балотная вуліца (1866—1882) Гандлёвая вуліца (1882—2010) |
Герцэна вуліца | Малая Бернардзінская вуліца | Маламанастырская вуліца (1866—1922) |
Інтэрнацыянальная вуліца (з 1919) | Валоцкая вуліца (частка) Зборавая вуліца (частка) |
Хрышчэнская вуліца (частка, з 1866) Турэмная вуліца (частка, 1866—1882) Праабражэнская вуліца (частка, 1883—1926) |
Камсамольская вуліца | Феліцыянаўская вуліца | Багадзельная вуліца (1866—1922) |
Кірыла і Мяфодзія вуліца | Вялікая Бернардзінская вуліца | Манастырская вуліца (1866—1922) Бакуніна вуліца (1922—1990) |
Леніна вуліца | Францысканская вуліца | Губернатарская вуліца (1866—1922) Ленінская вуліца (1922—1945) |
Музычны завулак (з 1882) | Петрапаўлаўскі завулак | |
Рэвалюцыйная вуліца | Койданаўская вуліца | |
Свабоды плошча | Высокі Рынак плошча | Саборная плошча (1866—1917) Волі пляц (1917—1933) |
Энгельса вуліца | Дамініканская вуліца | Петрапаўлаўская вуліца (1866—1922) |
не існуе (раён Палаца Рэспублікі) | Юр'еўская вуліца | Тадэвуша Рэйтана вуліца (1919—1920)[3] |
Зноскі
Літаратура
Верхні Горад на Вікісховішчы |
- Пазняк 3. С. Рэха даўняга часу: Кн. для вучняў.— Мн.: Нар. асвета, 1985.— 111 с, іл.
- Іван Сацукевіч. Тапанімія вуліцы і плошчаў Менска ў ХІХ — пачатку ХХ стст.
- Сацукевіч І. Гісторыя і сучаснасць урбананімікі Гродна і Мінска (параўнаўчы аналіз)
- Вячеслав Бондаренко. Названия минских улиц за последнее столетие: тенденции, загадки, парадоксы