Януш Тышкевіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 66: Радок 66:
|т= [[Ваявода троцкі]]
|т= [[Ваявода троцкі]]
|ч= [[1626]]–[[1640]]
|ч= [[1626]]–[[1640]]
|п= [[Аляксандр Хадкевіч (сын Яна)|Аляксандр Хадкевіч]]
|п= [[Аляксандр Янавіч Хадкевіч|Аляксандр Хадкевіч]]
|н= [[Пётр Пац]]
|н= [[Пётр Пац]]
|т2= [[Ваявода віленскі]]
|т2= [[Ваявода віленскі]]
Радок 75: Радок 75:
|ч3= [[1621]]–[[1626]]
|ч3= [[1621]]–[[1626]]
|п3= [[Марцін Гедройц]]
|п3= [[Марцін Гедройц]]
|н3= [[Мікалай Кішка (сын Станіслава)|Мікалай Кішка]]
|н3= [[Мікалай Станіслававіч Кішка|Мікалай Кішка]]
|пр= м
|пр= м
|нр= м
|нр= м

Версія ад 21:28, 22 кастрычніка 2012

Януш Скумін Тышкевіч
Ян Скумін Тышкевіч. Гравюра К. Гётке з кнігі А. Дубовіча «Адпраўка асобы». Вільня, 1642
Ян Скумін Тышкевіч. Гравюра К. Гётке з кнігі А. Дубовіча «Адпраўка асобы». Вільня, 1642
Герб «Ляліва»
Герб «Ляліва»
11-ы ваявода мсціслаўскі
21 жніўня 1621 — 20 сакавіка 1626
Папярэднік Марцін Матэвушавіч Гедройц
Пераемнік Мікалай Станіслававіч Кішка
19-ы ваявода віленскі
верасень 1640 — 27 мая 1642
Папярэднік Крыштаф Радзівіл
Пераемнік Крыштаф Хадкевіч
ваявода троцкі
20 сакавіка 1626 — верасень 1640
Папярэднік Аляксандр Хадкевіч[d]
Пераемнік Пётр Пац
войт гарадзенскі[d]
1615 — 1620
Пераемнік Андрэй Станіслаў Сапега

Нараджэнне каля 1572
Смерць 27 мая 1642(1642-05-27)
Месца пахавання
Род Тышкевічы
Бацька Фёдар Тышкевіч
Маці Кацярына Ляцкая
Жонка Барбара Нарушэвіч
Дзеці Яўгенія Тышкевіч
Веравызнанне уніяцтва[1]

Януш Скумін ТЫШКЕВІЧ (15701642) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч. Ваявода мсціслаўскі, троцкі1626), віленскі1640), староста брацлаўскі, юрборскі і навадворскі.

Біяграфія

Прадстаўнік старэйшай лініі роду Тышкевічаў (Скумін Тышкевічы) гербу «Ляліва», сын Тэадора, ваяводы наваградскага, і Кацярыны з Ляцкіх.

Навучаўся ў Падуанскім універсітэце. Удзельнічаў у пасольствах у Прусію, перамовах са Швецыяй. Ваяваў супраць шведаў у Інфлянтах у вайне Рэчы Паспалітай са Швецыяй (16001618) і супраць туркаў у Хоцінскай бітве (1621).

Аўтар дзённіка мірных перамоў са Швецыяй у 1625. Браў удзел у рэлігійнай палеміцы падчас складання Берасцейскай уніі (1596), выдаў брашуру «Ліст да Барэцкага і Сматрыцкага супраць царквы ўсходняй»[2].

У 1618 зрабіў ахвяраванне на карысць кляштара бенедыкцінцаў у Гродна.

Першы раз ажаніўся з Барбарай, дачкой Станіслава Нарушэвіча, другі — з Соф’яй Замяхоўскай. У першым шлюбе меў дачку Кацярыну Яўгенію.

Зноскі

Літаратура

Шаблон:БлокПА

Шаблон:Накід