Януш Тышкевіч: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 66: | Радок 66: | ||
|т= [[Ваявода троцкі]] |
|т= [[Ваявода троцкі]] |
||
|ч= [[1626]]–[[1640]] |
|ч= [[1626]]–[[1640]] |
||
|п= [[Аляксандр Хадкевіч |
|п= [[Аляксандр Янавіч Хадкевіч|Аляксандр Хадкевіч]] |
||
|н= [[Пётр Пац]] |
|н= [[Пётр Пац]] |
||
|т2= [[Ваявода віленскі]] |
|т2= [[Ваявода віленскі]] |
||
Радок 75: | Радок 75: | ||
|ч3= [[1621]]–[[1626]] |
|ч3= [[1621]]–[[1626]] |
||
|п3= [[Марцін Гедройц]] |
|п3= [[Марцін Гедройц]] |
||
|н3= [[Мікалай Кішка |
|н3= [[Мікалай Станіслававіч Кішка|Мікалай Кішка]] |
||
|пр= м |
|пр= м |
||
|нр= м |
|нр= м |
Версія ад 21:28, 22 кастрычніка 2012
Януш Скумін Тышкевіч | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Марцін Матэвушавіч Гедройц | ||||||
Пераемнік | Мікалай Станіслававіч Кішка | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Крыштаф Радзівіл | ||||||
Пераемнік | Крыштаф Хадкевіч | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Аляксандр Хадкевіч[d] | ||||||
Пераемнік | Пётр Пац | ||||||
|
|||||||
Пераемнік | Андрэй Станіслаў Сапега | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне | каля 1572 | ||||||
Смерць |
27 мая 1642 |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Тышкевічы | ||||||
Бацька | Фёдар Тышкевіч | ||||||
Маці | Кацярына Ляцкая | ||||||
Жонка | Барбара Нарушэвіч | ||||||
Дзеці | Яўгенія Тышкевіч | ||||||
Веравызнанне | уніяцтва[1] |
Януш Скумін ТЫШКЕВІЧ (1570—1642) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч. Ваявода мсціслаўскі, троцкі (з 1626), віленскі (з 1640), староста брацлаўскі, юрборскі і навадворскі.
Біяграфія
Прадстаўнік старэйшай лініі роду Тышкевічаў (Скумін Тышкевічы) гербу «Ляліва», сын Тэадора, ваяводы наваградскага, і Кацярыны з Ляцкіх.
Навучаўся ў Падуанскім універсітэце. Удзельнічаў у пасольствах у Прусію, перамовах са Швецыяй. Ваяваў супраць шведаў у Інфлянтах у вайне Рэчы Паспалітай са Швецыяй (1600—1618) і супраць туркаў у Хоцінскай бітве (1621).
Аўтар дзённіка мірных перамоў са Швецыяй у 1625. Браў удзел у рэлігійнай палеміцы падчас складання Берасцейскай уніі (1596), выдаў брашуру «Ліст да Барэцкага і Сматрыцкага супраць царквы ўсходняй»[2].
У 1618 зрабіў ахвяраванне на карысць кляштара бенедыкцінцаў у Гродна.
Першы раз ажаніўся з Барбарай, дачкой Станіслава Нарушэвіча, другі — з Соф’яй Замяхоўскай. У першым шлюбе меў дачку Кацярыну Яўгенію.
Зноскі
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego : spisy. T. 9, Województwo mścisławskie XVI-XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2019. — С. 193. — ISBN 978-83-65880-76-5
- ↑ Грыцкевіч А. Тышкевічы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя. С. 681.
Літаратура
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.