Павел Латушка
| Павел Паўлавіч Латушка | |||
 | |||
| |||
|---|---|---|---|
| 16 лістапада 2012 — 15 студзеня 2019 | |||
| Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||
| Папярэднік | Аляксандр Паўлоўскі | ||
| Пераемнік | Ігар Фісенка | ||
| |||
| 16 лістапада 2012 — 15 студзеня 2019 | |||
| Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||
| Папярэднік | Аляксандр Паўлоўскі | ||
| Пераемнік | Ігар Фісенка | ||
| |||
| 4 чэрвеня 2009 — 16 лістапада 2012 | |||
| Прэм’ер-міністр | Сяргей Сідорскі | ||
| Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||
| Папярэднік | Уладзімір Матвяйчук | ||
| Пераемнік | Барыс Святлоў | ||
| |||
| 6 снежня 2002 — 31 кастрычніка 2008 | |||
| Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||
| Папярэднік | Мікалай Крэчка | ||
| Пераемнік | Віктар Гайсёнак | ||
| Адукацыя | |||
| Дзейнасць | дыпламат, палітык, cultural manager | ||
| Член у | |||
| Нараджэнне | 10 лютага 1973 (48 гадоў) | ||
| Узнагароды | |||
Павел Паўлавіч Лату́шка (10 лютага 1973, Мінск) — беларускі дыпламат, дзяржаўны дзеяч Беларусі.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Скончыў юрыдычны факультэт БДУ (1995, пачынаў вучыцца на гістарычным). Завочна скончыў Мінскі дзяржаўны лінгвістычны ўніверсітэт (1996). У 1995—1996 быў аташэ дагаворна-прававога ўпраўлення Міністэрства замежных спраў Беларусі. У 1996-2000 займаў пасады віцэ-консула, консула генеральнага консульства Беларусі ў Беластоку (Польшча). У 2000-2002 — начальнік упраўлення інфармацыі — прэс-сакратар МЗС Беларусі. З 6 снежня 2002 года[1] да 31 кастрычніка 2008 Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол Рэспублікі Беларусь у Польшчы. Колькі разоў (2006[2]) МЗС Беларусі часова адклікала Паўла Латушку для кансультацыяў[3]. Быў наймаладзейшым беларускім паслом[3]. 4 чэрвеня 2009 прызначаны на пасаду міністра культуры Беларусі[4]. 16 лістапада 2012 Павел Латушка прызначаны паслом у Францыю і пры ЮНЕСКА. 16 лістапада 2012 года празначаны паслом Беларусі ў Францыі[5], 15 студзеня 2019 года ўказам Прэзідэнта № 21 ад вызвалены з пасады[6]. У хуткім часе прызначаны дырэктарам Купалаўскага тэатра[7].
17 жніўня 2020 загадам міністра культуры Беларусі Бондара звольнены з пасады гендырэктара Купалаўскага тэатра. Прычынай звальнення стала тое, што ён 14 жніўня асудзіў падаўленне мірных пратэстаў супраць фальсіфікацыі выбараў у Беларусі і прыйшоў да дэманстрантаў на плошчу Незалежнасці, а 16 жніўня выйшаў на Марш за свабоду і заявіў, што ўлады сваімі дзеяннямі адчынілі скрыню Пандоры[8].
Увайшоў у склад Прэзідыума Каардынацыйнай рады. Быў вымушаны пакінуць Беларусь. Узначаліў Народнае антыкрызіснае ўпраўленне, створанае ў кастрычніку 2020 года з мэтай забяспечыць мірнае завяршэнне выканання функцый нелегітымнымі органамі ўлады і стабілізацыі сістэмы кіравання краінай пасля пераходу ўлады да народа[9].
У афіцыйных стасунках паслядоўна карыстаецца беларускай мовай[10]. Сябар Таварыства беларускай мовы[11].
Разведзены [12], ёсць дачка — Я́на[13].
Зноскі
- ↑ Латушка выслужыўся// Хартыя'97. 9 снежня 2002
- ↑ Пасол Беларусі ў Польшчы Павел Латушка адкліканы для кансультацыяў// Наша Ніва. 31 сакавіка 2006
- ↑ 3,0 3,1 Яланта Смялоўская. Заканчваецца дыпламатычная місія Пасла Паўла Латушкі ў Польшчы// Польскае радыё для замежжа. 27 кастрычніка 2008
- ↑ Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь разгледзеў кадравыя рашэнні// Афіцыйны інтэрнэт-партал Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. 4 чэрвеня 2009
- ↑ Лукашэнка прызначыў Вакульчыка ў КДБ, а Латушку — у Францыю
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь № 21 «О П. П. Латушко» (руск.) . Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь (15 студзеня 2019).
- ↑ news.tut.by
- ↑ Мінкульт звольніў Паўла Латушку // Наша Ніва. 17 жніўня 2020
- ↑ belarus-nau.org
- ↑ Наталля Герасімюк. Павел Латушка завяршае сваю дыпламатычную місію ў Польшчы// Беларускае Радыё Рацыя. 6 лістапада 2008
- ↑ Сяргей Будкін. Член ТБМ пры ўладзе// Беларускае Радыё Рацыя. 5 чэрвеня 2009
- ↑ Аляксей Мароз. Візіт з прапановай канкрэтнай дапамогі// Ніва № 10 (2443), 9 сакавіка 2003 г.
- ↑ Дзмітрый Гурневіч. Павел Латушка пазнаёміў дыпламатаў з творчасцю Коласа і Купалы// Польскае радыё для замежжа. 26 кастрычніка 2007
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Міра Лукша. Цераз мяжу да сваіх (размова з паслом) // Ніва. № 10 (2443), 9 сакавіка 2003 г.
- Валера Саўко. Госць Радыё Палонія — Павел Латушка // Польскае радыё для замежжа. 25 красавіка 2003
- Валера Саўко. Госць эфіру — Пасол П.Латушка // Польскае радыё для замежжа. 9 сакавіка 2005
- Павел Латушка. «Мы хочам супрацы і з Расіяй, і з Еўрасаюзам» (пераклад інтэрв’ю польскай газеце «Rzeczpospolita») // Польскае радыё для замежжа. 18 верасня 2008
- Старонка на праекце BelarusProfile.
.svg){kind=small} | Анатоль Бутэвіч (1994—1996) · Аляксандр Сасноўскі (1996—2000) · Леанід Гуляка (2000—2005) · Уладзімір Матвяйчук (2005—2009) · Павел Латушка (2009—2012) · Барыс Святлоў (2012—2017) · Юрый Бондар (2017—2020) · Анатоль Маркевіч (з 2020) |  | |
 Надзвычайныя i Паўнамоцныя Паслы Рэспублiкi Беларусь у Рэспублiцы Польшча | |
|---|---|
| Пачатак дыпадносінаў Адкрыццё пасольства | |
| Паслы | Уладзімір Сянько (1992—1994) • Георгій Таразевіч (1994—1995) • Віктар Бурскі (1996—2000) • Мікалай Крэчка (2000—2002) • Павел Латушка (2002—2008) • Віктар Гайсёнак (2008—2013) • Аляксандр Авяр’янаў (2013—2019) • Уладзімір Чушаў (з 2019) |
Надзвычайныя і Паўнамоцныя Паслы Беларусі ў Французскай Рэспубліцы | |
|---|---|
| Пачатак дыпадносін Адкрыццё пасольства | |
| Паслы | Ніна Мазай (1993—1997) • Уладзімір Сянько (1997—2004) • Віктар Шых (2004—2008) • Аляксандр Паўлоўскі (2008—2012) • Павел Латушка (2012—2019) • Ігар Фісенка (з 2019) |
Пастаянныя прадстаўнікі БССР і Рэспублікі Беларусь пры ЮНЕСКА | |
|---|---|
| Прадстаўнікі БССР (у складзе Пастаяннага прадстаўніцтва СССР) | Б. Кудраўцаў (1962—1967) • Віктар Каўбасін (1967—1971) • Іван Антановіч • У. Макараў • Віктар Каўбасін (зноў) (1984—1991) |
| Прадстаўнікі Рэспублікі Беларусь | Віктар Каўбасін (1991) • Ніна Мазай (1991—1997) • Уладзімір Сянько (1997—2004) • Віктар Шых (2004—2008) • Аляксандр Паўлоўскі (2008—2012) • Павел Латушка (2012—2019) • Ігар Фісенка (з 2019) |
Надзвычайныя і Паўнамоцныя Паслы Беларусі ў Іспанскім Каралеўстве | |
|---|---|
| Паслы | Ніна Мазай (1994—1997) • Уладзімір Сянько (1997—2004) • Віктар Шых (2004—2008) • Аляксандр Паўлоўскі (2008—2013) • Павел Латушка (2013—2019) • Павел Пуставы (з 2019) |
Надзвычайныя і Паўнамоцныя Паслы Беларусі ў Партугаліі | |
|---|---|
| Паслы | Ніна Мазай (1994—1997) • Уладзімір Сянько (1997—2004) • Віктар Шых (2004—2008) • Аляксандр Паўлоўскі (2008—2013) • Павел Латушка (2013—2019) • Ігар Фісенка (з 2019) |
| Фота, відэа і аўдыё | |
|---|---|
| Нарматыўны кантроль |
| |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Асноўныя тэмы | |||||||||||
| Дэмакратычныя сілы | Віктар Бабарыка · Сяргей і Святлана Ціханоўскія · Марыя Калеснікава · Валерый і Вераніка Цапкалы · Павел Латушка
| ||||||||||
| Рэжым Лукашэнкі[be-x-old] |
| ||||||||||
| Сімвалы пратэсту | Бела-чырвона-белы сцяг · Пагоня · Саша 3% · «Верым, можам, пераможам» · «Магутны Божа» · «Муры» · Дыджэі перамен · Плошча Перамен | ||||||||||
| Загінулыя | |||||||||||
| Ахвяры палітычнага пераследу | Палітвязні · Тадэвуш Кандрусевіч · звольненыя (дзеячы культуры · медыкі · чыноўнікі) · адвакаты, пазбаўленыя ліцэнзіі · закрытыя ўстановы · вымушаныя з'ехаць | ||||||||||
- Выпускнікі юрыдычнага факультэта БДУ
- Выпускнікі Мінскага дзяржаўнага лінгвістычнага ўніверсітэта
- Выпускнікі БДУ
- Члены Таварыства беларускай мовы
- Члены Каардынацыйнай рады
- Нарадзіліся 10 лютага
- Нарадзіліся ў 1973 годзе
- Нарадзіліся ў Мінску
- Узнагароджаныя Ганаровай граматай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь
- Асобы
- Міністры культуры Рэспублікі Беларусь
- Паслы Беларусі ў Польшчы
- Паслы Беларусі ў Францыі
- Пастаянныя прадстаўнікі Беларусі ў ЮНЕСКА
- Паслы Беларусі ў Партугаліі
- Паслы Беларусі ў Іспаніі